Mali: aan beide kanten van het front
In Konna, in het centrum van Mali, vonden de voorbije week zware gevechten plaats. Artsen Zonder Grenzen heeft sinds enkele weken teams ter plaatse in Douentza en Mopti, ten noorden en ten zuiden van dit gebied. Ibrahim Ahmed, verantwoordelijk voor beide projecten, praat over de beperkingen waarmee onze teams geconfronteerd worden, en geeft een stand van zaken.
Hoe is de situatie in Mopti ?
Toen we een week geleden toekwamen, vluchtte de bevolking weg uit Mopti. We wisten dat de oorlog plaatsvond in Konna, een klein stadje 70 km verderop. Mopti was verlaten, de winkels waren dicht en we zagen heel weinig mensen op straat. Zij die er nog waren, hadden wellicht de middelen niet om te vertrekken. Ze zijn dan ook vaak het meest kwetsbaar. Artsen Zonder Grenzen is daarom in de stad gebleven, en ondersteunt twee opnamecentra voor ondervoede kinderen, en een mobiele hulppost.
Aanvankelijk wilden we onze teams vervoegen in het ziekenhuis van Douentza, een stad die nog noordelijker ligt dan Konna. Maar de gevechten waren te intens, en we bleven dus in Mopti.
Hoe gaat het met het team van Artsen Zonder Grenzen in Douentza?
Ze zijn vrij geïsoleerd, maar stellen het goed. We hebben regelmatig contact. Sinds het begin van de bombardementen verblijven ze in het ziekenhuis. Voor hun eigen veiligheid, maar ook om medische spoedgevallen op te vangen. De teams hebben zo’n 600 consulten uitgevoerd vorige week. Meer dan 200 patiënten waren jonger dan vijf. Er komen weliswaar steeds minder mensen naar het ziekenhuis en naar de hulppost die wij ondersteunen. We veronderstellen dat de mensen hun huis niet meer verlaten en zijn ongerust over hun gezondheid.
Wat verwonderlijk is, is dat we geen gewonden hebben verzorgd. Er is slechts weinig informatie beschikbaar, de situatie in en rond Konna is erg flou. Het Malinese en het Franse leger zijn inmiddels in Douentza toegekomen. We wachten dus op toegang om onze collega’s te kunnen gaan vervoegen.
Hoe staat het met de toegang tot Konna ?
Het is een gebied waar de medische en humanitaire noden mogelijk erg groot zijn, aangezien er lucht- en grondgevechten hebben plaatsgevonden. Maar tot op vandaag wordt ons de toegang tot dit gebied ontzegd. Het is dus moeilijk te weten wat er gebeurt. Iedereen, de hulporganisaties en de media, zit vast in Sévaré, een stad grenzend aan Mopti.
Vorige week kwamen twee vrachtwagens aan met medisch materiaal en geneesmiddelen. We hebben dus geneesmiddelen, we kunnen snel mobiele hulpposten organiseren, en we hebben voldoende medische materiaal om mogelijke gewonden te stabiliseren en naar Mopti te refereren indien nodig. Onze chirurg bevindt zich nog in Bamako, en wacht op een teken van ons. Maar hoe meer tijd voorbijgaat, hoe meer de situatie komt vast te zitten, en hoe minder we weten wat we ter plaatse zullen aantreffen. Het ergste zou zijn te laat aan te komen. Onze prioriteiten veranderen voorlopig niet: het team van Mopti versterken en Konna binnengaan
