Sociale media

  • NL
Open the menu

Mauritanië: Een vierling in de woestijn


Terwijl de ziekenwagen door de Sahara rijdt, ligt Taghry Walet Tokeye ongerust op de achterzetel, haar echtgenoot zit naast haar. Taghry heeft barensweeën. Voordat ze het Mbera vluchtelingenkamp verlaat, om overgebracht te worden naar de operatiezaal van Artsen Zonder Grenzen in Bassikounou, vertelt het team van AZG aan Taghry dat ze niet één, maar mogelijk vier kinderen verwacht.

De vierling met hun moeder.
De vierling met hun moeder.

Als ze aankomen in Bassikouinou, bevestigt de echo dat Taghry 37 weken zwanger is van een vierling. Twee van de baby’s zitten in stuitligging.

Het nieuws slaat in als een bom bij Taghry en haar echtgenoot Masaya. Ongerust over de gezondheid van zijn vrouw en kinderen, heeft Masaya nog een andere reden om bezorgd te zijn.

Gestrand in de woestijn

De familie met enkele van hun kinderen in het kamp“Toen hij hoorde dat hij vier kinderen zou krijgen, wist de hulpeloze echtgenoot niet wat zeggen of doen”, zegt Karl Nawezi, landverantwoordelijke voor AZG in Mauritanië. “Hij weet niet hoe hij deze kinderen in leven moet houden, met alle problemen die hij al heeft.”

Taghry en Masaya, samen met hun zes andere kinderen, maken deel uit van de 15.000 mensen die het conflict in Mali in januari 2013 ontvluchtten, en veilig onderdak zochten in buurland Mauritanië.

Zoals de tienduizenden anderen in het kamp, kwamen ze toe zonder enige bezittingen. Ze zijn nu volledig afhankelijk van humanitaire hulp.

De situatie in Mali is nog steeds niet genormaliseerd, en de toekomst van vluchtelingen zoals Taghry en Masaya is heel onzeker.

Spoedkeizersnede

De vierling bij de geboorteIn de operatiezaal beslist het AZG-team over te gaan tot een spoedkeizersnede, zodat Taghry veilig kan bevallen.

“We verlieten ons dorp bij Léré, omdat we bang waren van de oorlog”, legt Masaya uit. “We kwamen naar Mbera om bescherming te vinden. Maar omdat er vaak te weinig voedsel is in het kamp, besliste ik af en toe naar de bush terug te keren, om mijn vijf koeien te hoeden. Mijn zwangere vrouw en zes andere kinderen bleven dan achter in het kamp.”

Maar om voorraden te ontvangen zoals tenten, dekens en kookgerief, moeten de mensen in Mbera-kamp geregistreerd zijn bij de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties, UNHCR.

“Tijdens mijn afwezigheid uit het kamp”, zegt Masaya, “heeft de UNHCR mij niet opnieuw ingecheckt, waarna mijn naam plots verdween van de lijst met mensen die hulpgoederen ontvangen.”

Gezonde vierling

Uit de operatiezaal komt het nieuws dat Taghry het leven heeft geschonken aan drie gezonde jongens, en één gezond meisje. De borelingen wegen tussen 1,8 kg en 2,45 kg. Op dit ogenblik heten de kinderen gewoon Baby 1, 2, 3 en 4 – aangezien de voornamen volgens de traditie pas worden gegeven bij de doop.

Drie weken na hun geboorte stellen de kinderen het goed. Ze worden nauwgezet opgevolgd in de neo-natale ruimte, en het team van AZG heeft Taghry en Masaya voorzien van alle nodige voorraden: kleding, luiers en melk – zodat de kinderen goed kunnen groeien.

Maar terwijl het team van Artsen Zonder Grenzen in de wolken is over de vooruitgang van de vierling, blijft één belangrijke vraag onbeantwoord: Wat is de toekomst voor dit gezin – met tien monden te voeden en weinig kans snel naar huis terug te kunnen keren?

AZG in Mauritanië

In Mauritanië ondersteunt Artsen Zonder Grenzen vier centra voor basisgezondheidszorg in Mbera-kamp en aan de grens met Fassala, en beheert de organisatie een operatiezaal in het stadje Bassikounou.

In 2012 hielden de teams van AZG in Mauritanië ruim 90.000 consulten, hielpen bij 840 geboortes en behandelden bijna 7350 ernstig ondervoede kinderen.