Brutaal conflict in Tambura, Zuid-Soedan: Artsen Zonder Grenzen is aanwezig met essentiële gezondheidszorg en psychologische noodhulp
Sinds begin 2021 woedt in de stad Tambura - in de deelstaat West-Equatoria, in het zuidwesten van Zuid-Soedan - een hevig etnisch conflict. Toen Artsen Zonder Grenzen er in december vorig jaar zijn noodhulp opstartte, was de verwoesting in de stad meteen duidelijk. De bevolking was letterlijk gedecimeerd: een aanzienlijk deel van de gemeenschap was op brutale wijze vermoord; 80.000 mensen waren de stad ontvlucht.
Enige ziekenhuis in Tambura leeggeplunderd
Bovendien was het enige ziekenhuis in de stad volledig leeggeplunderd. Dat betekent dat heel veel mensen in de stad geen toegang hadden tot gezondheidszorg. Gewonden of zieken konden niet naar de spoed of de dokter, zwangere vrouwen konden nergens veilig bevallen of kinderen konden nergens gevaccineerd worden tegen veel voorkomende, dodelijke ziektes.
Artsen Zonder Grenzen meteen begonnen met essentiële zorg te bieden én te herstellen
Wanneer Artsen Zonder Grenzen in december 2021 in Tambura toekwam, zijn onze teams dan ook meteen begonnen met essentiële gezondheidszorg te bieden. Kraamzorg en vaccinaties voor kinderen waren daarbij onze eerste zorg. Langzaamaan begonnen we te werken aan het herstel van de gezondheidszorg in de stad: elke week kwam een nieuw vrachtvliegtuig met medische noodvoorraden aan in de stad bracht, we zorgden voor drinkbaar water in de stad en bouwden het ziekenhuis van Tambura weer op.
Conflict in Tambura: focus ligt nu vooral op geestelijke gezondheidszorg
Nu aan de dringendste medische noden stilaan is voldaan, kunnen we onze focus meer beginnen leggen op geestelijke gezondheidszorg. Dat is een essentieel luik van onze zorg wereldwijd en zeker in contexten van conflict, net zo dringend.
Gruwel, angst en onzekerheid zijn voornaamste stressfactoren
Veel mensen die in de ontheemdenkampen wonen, hebben hun geliefden nog steeds niet terug gevonden, terwijl anderen weten dat hun familieleden zijn vermoord, maar zich te onveilig voelen om hun lichamen te gaan ophalen. Dat leven in angst en onzekerheid, samen met de gruwel die de meeste mensen van dichtbij hebben meegemaakt zijn factoren die de geest van de ontheemden in en rond Tambura blijven belasten. Zonder een geschikte uitlaatklep en ruimte om traumatische ervaringen te verwerken, kunnen de symptomen zich verdiepen, verergeren, en zich in sommige gevallen uiten in lichamelijke klachten.
"De meest voorkomende symptomen die we bij mensen zien zijn stress, verdriet en rouw, maar ook bezorgdheid over hun toekomst en terugkeer naar huis - aangezien bij sommige mensen hun huizen zijn leeggeroofd en verbrand, en ze nu niets meer hebben", zegt Ariadna Alexandra Pérez Gudiño, die de geestelijke gezondheid voor AZG coördineert. "Als zij niet over hun ervaringen kunnen praten, kan dit een fysieke reactie van het lichaam uitlokken. Dat is alsof je een open wond hebt die onbehandeld blijft."
Onze psychologische noodhulp: 1-op-1-gesprekken, doorverwijzingen en groepssessies
Onze teams van psychologen zijn begonnen met mensen in en rond de ontheemdenkampen te werken. Dat doen ze via persoonlijke sessies 1-op-1, doorverwijzingen voor wie verdere hulp of medicatie nodig heeft en psychosociale groepssessies.
"Ik heb mijn man, mijn zoon, mijn broer en mijn neef verloren in dit conflict. Dat nieuws kwam echt aan als een slag, ik was niet meer goed in mijn hoofd… ik wist plots letterlijk niet meer wie ik was" zegt één van onze patiëntes Severna Joseph. "Ik had een aantal sessies met de van AZG, na een tijdje begon ik mijn draai weer te vinden. Ik heb het natuurlijk nog steeds heel erg moeilijk en alles is niet perfect, maar ik begin nu te begrijpen wat me is overkomen, dat is stap één. Ik kan nu beginnen met mijn verwerking."
