Jemen: AZG biedt medische hulp aan beide partijen in conflict
Al sinds de betogingen in Jemen in januari begonnen, volgt Artsen Zonder Grenzen de evolutie van de situatie in het land van dichtbij opgevolgd. In de steden Sana’a, Aden, Ta'ezz, Al Hudeidah en Hajjah hebben teams van Artsen Zonder Grenzen contact met zowel de Jemenitische overheid als met medische comités die door manifestanten werden opgericht.
“Onze teams hebben regelmatig een bezoek gebracht aan tien medische faciliteiten, waaronder veldhospitalen van de manifestanten om hulp te bieden bij de instroom van gewonden,” aldus Vipul Chowdhary, vertegenwoordiger van Artsen Zonder Grenzen in Jemen. “We zagen dat het medisch personeel zowel in openbare als privéziekenhuizen en in veldhospitalen in de meest onrustige gebieden heel competent en toegewijd is. Gezondheidsinstellingen zijn over het algemeen goed uitgerust, zowel met medisch materiaal als personeel.” In Sana’a, Aden en Ta’ezz hebben teams van Artsen Zonder Grenzen medisch materiaal geschonken toen er een grote toevloed van gewonden was. Ondertussen is de organisatie actief betrokken bij medische evacuaties en doorverwijzing van zwaargewonde patiënten naar ziekenhuizen. Hoewel er op het terrein al artsen, chirurgen en anesthesisten van Artsen Zonder Grenzen aanwezig zijn, is de organisatie klaar om nog meer te doen als dat nodig zou blijken. Ondertussen heeft Artsen Zonder Grenzen de activiteiten in Jemen in de loop van 2010 stevig opgedreven om medische zorgen te leveren aan de meest kwetsbare mensen. In het noorden, waar de onrusten de toegang tot gezondheidszorg voor de meest kwetsbaren nog steeds bemoeilijken, is Artsen Zonder Grenzen aanwezig in de provincies Saada, Amran en Hajjah. “Hoewel de oorlog tussen de regering en de Houthi-rebellen al meer dan een jaar officieel voorbij is, breekt er in het noorden nog regelmatig geweld uit," aldus Vipul Chowdhary. “Dat heeft een dubbele impact op de bevolking. Aan de ene kant blijven mensen minder toegang hebben tot gezondheidszorg, want soms worden wegen afgesloten en loopt het herstel van een door oorlog verscheurd gezondheidssysteem vertraging op. Aan de andere kant kunnen of willen duizenden vluchtelingen niet naar hun dorpen terugkeren, omdat ze bang zijn voor geweld of wraak.”