Sociale media

Open the menu

Ebola in Noord-Kivu: we werken aan het herstel van vertrouwen

Het is middag in Lubero, in het oosten van de Democratische Republiek Congo. Diallo, één van onze gezondheidspromotors haast zich naar het huis van een gezin dat hij net heeft ontmoet. "Mijn tante heeft al drie dagen een bloedneus, maar ik ben bang om haar naar het ziekenhuis te brengen", vertelt de vader van de familie hem. "Ik wil niet dat ze met geweld naar het ebolacentrum wordt gebracht.”

pièce de théâtre
Ten oosten van Lubero wordt voor schoolkinderen een scène nagespeeld om hen te informeren over infectieziekten.  © Caroline Frechard/AZG. DRC, juni 2019.

Schrik van het ziekenhuis

Omgaan met angst en geruchten zijn dagelijkse realiteit voor onze gezondheidspromotors. Zij proberen de gemeenschappen te informeren over het bestaan en de beschikbaarheid van gratis behandelingen voor alle gezondheidsproblemen in de gezondheidscentra en ziekenhuizen die door Artsen Zonder Grenzen worden ondersteund. Helene, Diallo’s collega, betreurt wat er speelt bij de bevolking: "Sinds de ebola-epidemie komen er steeds minder patiënten naar ons ziekenhuis. Ze zijn vooral bang voor de nieuwe triagecentra, omdat ze geen idee hebben hoe die werken. Sommige mensen denken dat ze net daar met ebola besmet zullen worden, maar dat is natuurlijk niet waar.”

Elke dag steken Helene en zo'n 20 andere gezondheidspromotors de handen uit de mouwen om het vertrouwen bij de mensen te herstellen. Zij leggen uit dat, ondanks de voortdurende epidemie die problemen veroorzaakt in de gezondheidszorg, iedereen nog steeds kan behandeld kan worden voor al hun gezondheidsproblemen, niet alleen voor ebola. "Er is gratis behandeling beschikbaar in lokale gezondheidscentra. Laat je vrienden en familieleden niet thuis achter om te sterven", dat is de boodschap die ze steeds weer herhalen.

Helen
Helene is één van onze gezondheidspromotors © Caroline Frechard/AZG. DRC, juni 2019.

De 'rode zone': verbeterde en veiligere maatregelen

"De hygiënische maatregelen kunnen nogal beangstigend overkomen. Maar ze zijn in de eerste plaats net bedoeld om mensen te beschermen tegen infectieziekten”, geeft dokter Kanoué tekst en uitleg. “Op een paar dagen tijd kunnen we een patiënt testen op de meest voorkomende ziekten, zoals cholera, mazelen en malaria. Patiënten die mogelijk besmet zijn met ebola worden doorverwezen naar een gespecialiseerd centrum in Butembo."

Het valt inderdaad niet te ontkennen dat er onlangs veranderingen zijn aangebracht in het ziekenhuis van Lubero. Daar zijn maatregelen genomen om infecties te voorkomen en onder controle te houden: een ‘rode zone’ is geïntroduceerd voor patiënten met infectieziektes. Alle ziekenhuispersoneel dat in de rode zone werkt, draagt persoonlijke beschermingskledij en handschoenen en volgt een nauwgezet hygiënisch protocol. Zo besteden ze ook extra aandacht aan een correct afvalbeheer. Dat is essentieel voor een goede hygiëne.

Hygiènistes
Hygiënisten aan het werk. Hun werk is essentieel in de preventie van en de controle op infectie © Caroline Frechard/AZG. DRC, juni 2019.

Patiënten met symptomen van ebola worden ook in de rode zone opgenomen in afwachting van een adequate beoordeling van het virus. Wanneer ze positief worden bevonden, worden ze meteen naar een ebolacentrum overgebracht. Sinds de epidemie woedt in de regio, werden tot nu toe 14 mensen verdacht van besmetting in de gezondheidszone van Lubero. Drie daarvan zijn overleden zonder dat zij behandeling konden krijgen. In de hele zone is nog geen enkele patiënt met ebola bevestigd. Naast het algemeen ziekenhuis van Lubero ondersteunen onze teams ook de gezondheidscentra in het gebied met de preventie en de controle van infectie.

Zonder deze aanpassingen in hygiëne, zal niet alleen de opleiding van gezondheidspromotors - waarvan de meesten nog nooit met ebola hebben gewerkt – maar ook het betrekken van de gemeenschap gedoemd zijn te mislukken.

Tweede grootste ebola-epidemie ooit

Sinds de uitbraak van ebola in Noord-Kivu, in augustus vorig jaar, zijn meer dan 2.000 mensen met het virus besmet; meer dan 1.200 zijn overleden. Bijna de helft van die mensen zijn buiten de ebolacentra gestorven, bij hen thuis of in een algemeen ziekenhuis of gezondheidscentrum. Deze ebola-epidemie is de op één na dodelijkste in de geschiedenis en de grootste die ooit in de D.R. Congo heeft plaatsgevonden.