(Nog steeds) Depressie, zelfbeschadiging en zelfs zelfmoordpogingen onder de kinderen in de kampen op de Griekse eilanden

Nadat de brand op het Griekse eiland Lesbos het vluchtelingenkamp Moria compleet verwoestte, beloofde de Europese Unie dat er nooit meer een tweede Moria zou plaatsvinden. Toch leven vier maanden later (opnieuw) meer dan 15.000 mensen in ronduit onveilige en vernederende omstandigheden in de (nieuwe) kampen op de Griekse eilanden. Met de winter in aantocht blijven onze teams medische hulp bieden op de eilanden Lesbos en Samos. Ook de geestelijke gezondheidsproblemen bij onze patiënten houden we nauwlettend in de gaten.

Op Samos worden 3.500 mensen in Vathy gehouden, een kamp dat is gebouwd voor 648 mensen, in schrijnende omstandigheden. De meesten wonen in geïmproviseerde tenten in het bos naast het officiële kamp, er zijn niet genoeg douches, toiletten of schuilplaatsen om zich warm te houden. Ons team van psychologen in het Vathy merkt recent een verontrustende stijging op van het aantal patiënten met heel ernstige symptomen vertoont. In november heeft 60% van onze nieuwe patiënten zelfmoordgedachten geuit en werd 37% door ons team beschouwd als een risico op zelfmoord. De situatie wordt door ons team opgevolgd. 

Op Lesbos leven meer dan 7.000 asielzoekers, waaronder 2.500 kinderen, in tenten die vaak onder water lopen. Het afschuwelijke verhaal van een driejarig meisje dat in het kamp werd verkracht, zette de schokkende ontoereikendheid van de beschikbare beschermingsmaatregelen in het kamp in de verf. Er is dringend nood aan veilige en waardige onderkomens voor de meest kwetsbaren. Sinds de brand en de overplaatsing naar het nieuwe kamp hebben onze kinderpsychologen verontrustende symptomen als slaapwandelen, nachtmerries, regressief gedrag, maar ook zelfbeschadiging en zelfmoordgedachten opgemerkt. In 2020 hebben onze psychologen 49 kinderen die  zelfmoordgedachten hebben of zelfs als een zelfmoordpoging hebben gedaan, behandeld.

Eén van onze psychologen in Lesbos, Thanasis Chirvatidis, schat de situatie bijzonder ernstig in:

"We zien nog steeds wanhoop, depressie en enkele extreme gevallen van reactieve psychose, zelfbeschadiging en zelfmoordneigingen. De meest ernstige patiëntjes die we zien, zijn kinderen die geïsoleerd willen worden of de wens uitdrukken om hun leven te beëindigen. Ze willen zich de hele tijd in hun tent opsluiten, ze willen geen contact maken met andere kinderen en willen eigenlijk sterven, om de pijn te stoppen. Zodat ze eindelijk kunnen stoppen met te voelen wat ze voelen.”

We dringen er voor de zoveelste keer bij de EU en Griekenland erop aan om alle asielzoekers, en vooral de meest kwetsbaren, onmiddellijk naar een veilig onderkomen te brengen en de nieuwe, gesloten kampen aan de grenzen te heroverwegen.