Sociale media

Open the menu

Discriminerende migratiepraktijken in Litouwen: “Enkel wij Afrikanen worden hier langer vastgehouden”

Vanaf januari 2022 biedt Artsen Zonder Grenzen primaire gezondheidszorg en geestelijke gezondheidszorg geboden aan migranten en asielzoekers die in Litouwse detentiecentra worden vastgehouden. Daar konden onze teams vaststellen dat sommige nationaliteiten langer worden vastgehouden dan andere.  Artsen Zonder Grenzen klaagt die systematisch discriminerende migratiepraktijken nu aan.

Detentiecentrum in Litouwen: (Wit-)Russische asielzoekers mogen vrij bewegen, Nigeriaanse asielzoekers worden langer opgesloten

In het detentiecentrum van Kybartai konden onze teams vaststellen dat Russische of Wit-Russische asielzoekers die recent in het detentiecentrum aankwamen geen verlenging werd opgelegd van hun detentie; 100% van hen verkreeg een beperkte bewegingsvrijheid. Nigeriaanse of Indische asielzoekers daarentegen – die samen meer een vijfde van de hele bevolking in Kybartai uitmaken – zagen wel hun detentie verlengd nadat hun detentiebevel was verlopen. 43% van de mensen die langer worden opgesloten bestaat in Kybartai zo uit Nigerianen of Indiërs.

Het detentiecentrum voor asielzoekers en migranten
Het detentiecentrum voor asielzoekers en migranten in Kybartai. Nieuwkomers komen hier terecht onder een voorlopig detentiebevel. Na verloop van dat bevel, kan de detentie ofwel opgeschort ofwel verlengd worden. Onze patiënten in Kybartai getuigen dat deze procedure schandelijk discriminerend gebeurt. © AZG, 10 augustus 2022

Zelfde discriminatie in andere centra

Eenzelfde patroon zien we ook terugkeren elders in Litouwen. Onze teams ontvangen berichten vanuit andere detentiecentra dat onder andere Nigerianen en Congolezen eveneens slachtoffer zijn geworden van discriminerende migratiepraktijken. Het gaat onder meer om voortgezette detentie (na het verstrijken van hun detentiebevel) of om de intrekking van hun beperkte bewegingsvrijheid, waardoor ze opnieuw in detentie terechtkomen.

“De meerderheid is hier al vertrokken, maar wij Afrikanen zitten hier nog steeds”

Eén van onze patiënten vertelt: "Wij Afrikanen zitten hier nog steeds. Andere nationaliteiten waren in de meerderheid. En nu zijn zij allemaal vertrokken, en wij Afrikanen moeten blijven. Ze behandelen ons verschillend.” Een andere patiënt getuigt: "Ik ben zo wanhopig dat ik probeerde mezelf pijn te doen omdat ik weg wil uit deze gevangenis. Ik denk er soms aan mezelf te doden. Ik heb pijn, ik voel me vernederd. Ik ben zo depressief.”

Artsen Zonder Grenzen roept op: stop deze detentie!

Artsen Zonder Grenzen roept op tot de onmiddellijke stopzetting van langdurige detentie voor migranten en asielzoekers in Litouwen. In de plaats daarvan moet dringend een humaan en rechtvaardig asielsysteem komen, die de waardigheid, gezondheid en mensenrechten respecteert van de mannen, vrouwen en kinderen die veiligheid zoeken in Litouwen.

Artsen Zonder Grenzen is geschokt: “Litouwen heeft een hiërarchie van lijden gecreëerd, ze moeten zich schamen”

"Veel van de gedetineerde mensen hebben diep traumatische ervaringen overleefd", zegt Georgina Brown, landcoördinator van Artsen Zonder Grenzen in Litouwen. "Maar in plaats van tegemoet te komen aan hun behoeften, verergeren de Litouwse autoriteiten hun psychisch lijden door hen vast te houden en in het ongewisse te laten. Deze mannen, vrouwen en kinderen zijn onzeker over hun toekomst, doodsbang om onder dwang teruggestuurd te worden naar het gevaar dat ze ontvlucht zijn en worden nu van hun vrijheid en bescherming ontrooft. Hun lijden zal alleen maar exponentieel toenemen. We zijn geschokt dat sommige nationaliteiten meer kans maken op verlenging van detentie dan andere. Litouwse autoriteiten hebben een hiërarchie van lijden gecreëerd, ze moeten zich diep schamen."

Bewust afschrikbeleid in strijd met fundamentele mensenrechten

De onmenselijkheid waarmee Litouwen omgaat met migrerende bevolkingsgroepen is voor Artsen Zonder Grenzen helaas niks nieuw. Overal ter wereld zien onze teams hoe een bewust afschrikbeleid (ook in Griekenland, Polen of Hongarije bijvoorbeeld) slecht één doel dient: mensen op zoek naar internationale bescherming hun fundamentele mensenrechten ontzeggen en hun lijden exponentieel vergroten.