Sociale media

  • NL
Open the menu

Getuigenis van één van onze lokale dokters na de aanval op de universiteit van Garissa in Kenia

Country
Kenia


Dr. Bashir Abdiwelli coördineert de medische interventie van Artsen Zonder Grenzen (AZG) na de aanvallen op de campus van Garissa in Kenia. Hij is enkele uren na het begin van de aanval aangekomen om het team van het ziekenhuis van Garissa te helpen bij de behandeling van de gewonden.

© MSF
© MSF

Donderdagochtend kregen we het bericht dat er iets gebeurd was. Later vroegen de Keniaanse autoriteiten ons om hulp. We hebben zo snel mogelijk een team gestuurd en medisch materiaal en de nodige medicijnen verzameld, vooral om chirurgische ingrepen uit te voeren. Toen we daar aankwamen, wisten we echter niet wat de situatie was. We wisten niet dat het een ramp van een dergelijke omvang zou zijn.

Toen we in het ziekenhuis aankwamen, heerste er absolute chaos. De gewonden stroomden binnen en het medische team zat tot over de oren in het werk. We hebben onmiddellijk hulp geboden bij de triage van de patiënten, om ervoor te zorgen dat de meest ernstige gevallen chirurgische zorgen kregen.

Toen we in het ziekenhuis aankwamen, heerste er absolute chaos.De meeste mensen raakten door de explosies en geweerschoten gewond aan de benen, de armen of de handen. Enkele patiënten waren gewond aan het hoofd. We werkten non-stop door tot middernacht en tot alle patiënten behandeld waren, en verzorgden zo in totaal meer dan 70 gewonden.

Vrijdagochtend werden er 300 studenten gered die de nacht op de luchthaven hadden doorgebracht. De meesten waren gewond geraakt terwijl ze probeerden te vluchten langs de kapotte ramen. We hebben hun verwondingen schoongemaakt en verbanden aangelegd. Anderen werden overgebracht naar de ziekenhuizen omdat hun verwondingen te ernstig waren.

Iedereen was in shock. De meeste studenten hadden geen zin om te praten over wat er net gebeurd was. Het trauma is enorm. Veel mensen zijn ingestort toen ze met ons praatten en zich de gebeurtenissen voor de geest haalden. We hebben de meeste patiënten voor psychologische verzorging doorverwezen.

De meeste studenten hadden niets te eten of te drinken, en waren uitgeput door een gebrek aan slaap. Ons team heeft hen water en voedsel aangeboden.

De situatie in Garissa is triest en somber. Iedereen is gechoqueerd door wat hier gebeurd is. Er is geen leven meer in de stad en de winkels zijn gesloten.

De situatie in het ziekenhuis is intussen gekalmeerd en de activiteiten verlopen weer normaal. We zullen vandaag nagaan welke steun we verder kunnen bieden, maar de medische situatie lijkt wel opnieuw onder controle.