AZG veroordeelt krachtig dat vrouwen niet langer voor ngo's mogen werken in Afghanistan

“Meer dan 51% van ons medisch personeel is vrouw. We hebben het over bijna 900 artsen, verpleegkundigen en andere professionals die zich elke dag inzetten om duizenden Afghanen de best mogelijke zorg te geven. Zonder hen zouden de operaties van Artsen Zonder Grenzen niet kunnen bestaan. Deze nieuwste richtlijn is alweer een nieuwe stap in een systematische poging om de aanwezigheid van vrouwen uit het publieke domein te bannen, tot ieders nadeel ”, zegt Filipe Ribeiro, landenvertegenwoordiger van Artsen Zonder Grenzen in Afghanistan, over het meest recente verbod.

De bevolking van Afghanistan hangt grotendeels af van humanitaire hulp. Armoede en torenhoge werkloosheid tieren er ongebreideld. Vrouwelijke werknemers spelen er een cruciale rol bij het verlenen van humanitaire hulp en gezondheidszorg. Geen enkele organisatie, hoe groot of klein ook, kan hulp bieden aan gemeenschappen in nood zonder vrouwen.

Toegang tot medische hulp moeilijk, zo niet onmogelijk voor vrouwen en kinderen

Dit laatste besluit zal kwetsbare groepen het hardst treffen, zoals vrouwelijke patiënten en kinderen, voor wie het nog moeilijker, zo niet onmogelijk wordt om artsen te zien. Voorlopig houdt Artsen Zonder Grenzen al haar activiteiten aan, aangezien onze vrouwelijke collega’s tot nu toe ongehinderd blijven werken in de gezondheidsfaciliteiten van Artsen Zonder Grenzen en het ministerie van Volksgezondheid. Dit mag niet veranderen; door vrouwen te verbieden te werken, zouden ze feitelijk de toegang tot gezondheidszorg worden ontzegd. “Meer dan 90% van ons medisch personeel in het Khost Maternity Hospital is vrouw. Ze helpen elke maand bij de bevalling van 1.800 baby's. Als dit beleid volledig wordt uitgevoerd, zullen meer moeders te maken krijgen met extra, misschien wel onoverkomelijke belemmeringen voor prenatale en postnatale diensten. Ze kunnen nergens heen”, zegt Ribeiro.

Na de sluiting van middelbare scholen in maart 2022, kondigde het ministerie van Hoger Onderwijs eerder deze maand ook dat vrouwen niet langer toegang hadden tot particuliere en openbare universiteiten. Dit zal de situatie op de lange termijn ongetwijfeld verslechteren. “Het gezondheidszorgsysteem in Afghanistan worstelt om in de basisbehoeften van mensen te voorzien. Als patiënten vandaag niet behandeld kunnen worden, wat gebeurt er dan in de toekomst als de helft van alle potentiële geneeskundestudenten niet mag studeren?”vraagt Ribeiro. “In Khost vinden we het nu al een uitdaging om alle noodzakelijke vacatures in te vullen, ook gynaecologen, die in de hele regio extreem schaars zijn. We hebben meer vrouwelijke artsen nodig, niet minder.”

Zonder vrouwen geen zorgverlening

Het op deze manier uitsluiten van vrouwen druist in tegen elk principe van menselijkheid en medische ethiek dat gezondheidswerkers onderschrijven. “Als vrouwen niet in gezondheidsinstellingen mogen werken en als vrouwen alleen door vrouwen kunnen worden behandeld, wordt het voor hen vrijwel onmogelijk om toegang te krijgen tot gezondheidszorg. Als gevolg hiervan zal geen enkele zorgverlener, inclusief Artsen zonder Grenzen, medische diensten kunnen verlenen in Afghanistan”, besluit Ribeiro.

Om essentiële diensten beschikbaar te hebben voor alle geslachten, moeten ze door alle geslachten worden geleverd. Daarom blijft Artsen Zonder Grenzen in Afghanistan zich inzetten voor iedereen die medische zorg nodig heeft, en behouden we onze huidige teams zoals ze zijn.

AZG in Afghanistan

Artsen Zonder Grenzen beheert zeven projecten in Helmand, Kunduz, Herat, Khost, Kabul, Kandahar en Bamiyan, met bijzondere aandacht voor secundaire gezondheidszorg. Meer dan 1.700 medische professionals werken voor de organisatie in Afghanistan, van wie 894 vrouwen en 835 mannen. In 2022 waren de teams van Artsen zonder Grenzen verantwoordelijk voor meer dan 250.000 poliklinische consultaties, 42.000 klinische opnames, 71.000 opnames op de spoedeisende hulp, 11.000 chirurgische ingrepen en 35.000 bevallingen. Er waren 5.000 kinderen ingeschreven in de ambulante therapeutische voedingscentra, 7.000 kinderen opgenomen in de intramurale therapeutische voedingscentra, 9.500 behandelde mazelenpatiënten, 22.000 raadplegingen voor medicijngevoelige tuberculose, 2.000 medicijngevoelige tuberculosepatiënten begonnen met behandeling en 80 medicijnresistente tuberculosepatiënten die in behandeling waren.