Medische situatie gaat van kwaad naar erger

Artsen Zonder Grenzen heeft nog steeds de grootste moeite om gewonden te bereiken. De veiligheidssituatie verhindert medische teams en humanitaire hulpverleners de bevolking te helpen, die niet kan vluchten en in de val zit.

Corridor helpt niet

De korte onderbreking van de gevechten helpt de hulpverleners niet en helpt patiënten ook niet om het ziekenhuis te bereiken. De onderbreking is er enkel in Gaza-stad en niet in de buitenwijken. Het ziekenhuis met postoperatieve zorgen in Gaza-stad is elke dag open, maar slechts weinig patiënten slagen erin het te bereiken.
De Palestijnse medische teams blijven hulp bieden in de onmiddellijke omgeving waar ze wonen. Maar die hulp is heel beperkt, vergeleken met de enorme noden die er zijn.
Woensdag 7 januari bezochten teams drie scholen waar vluchtelingen wonen. Ze evalueerden de medische noden en verdeelden medisch materiaal en medicijnen. Er zijn artsen onder de vluchtelingen en zij verzorgen de groep vluchtelingen.

Uitgeput personeel

De teams op het terrein staan voortdurend in contact met de Palestijnse ziekenhuizen en melden dat het ziekenhuispersoneel uitgeput is door de instroom van gewonde patiënten, vooral ‘s nachts.
Een chirurgisch team van Artsen Zonder Grenzen is nu in Jeruzalem, met onder meer een vaatchirurg, een algemeen chirurg, een verpleger/anesthesist, een operatieverpleger en anestesioloog gespecialiseerd in intensieve zorgen. Artsen Zonder Grenzen hoopt dat zij zo snel mogelijk de Gazastrook binnen kunnen. Het team zal de Palestijnse teams in het Shifa ziekenhuis ondersteunen.
De organisatie wacht ook op de toelating om 21 ton medisch materiaal binnen te brengen, waaronder twee opblaastenten. De tenten zijn nodig om de capaciteiten op intensieve zorgen te vergroten en indien mogelijk een extra operatiekamer in te richten.

Gezondheidsvoorzieningen al verzwakt vóór het conflict

De problemen in de Palestijnse gezondheidszorg zijn des te groter nu het conflict intenser wordt en het geweld crisishoogte bereikt. Maar de problemen dateren al van voor deze oorlog en zijn hardnekkig. De situatie verslechtert al bijna een jaar, als gevolg van verschillende politieke en economische factoren.
Jaren van conflict en geweld tussen Israël en Palestina; het economisch embargo dat in januari 2008 verstrengd werd (vooral voor elektriciteit en brandstof); het geweld tussen Palestijnen onderling in de zomer van 2007 waarbij ook ziekenhuizen doelwit waren; de aanvallen op medisch personeel en hulpverleners; de blokkade van toegang tot medische zorgen; dat alles heeft doorheen de tijd de gezondsheidszorg in de Palestijnse gebieden ondermijnd en verzwakt.
Ziekenhuizen ondervinden problemen met het onderhoud en functioneren, gezondheidsdiensten zijn beperkt, medische voorraden en medicijnen zijn slechts beperkt in voorraad en de toegang tot gespecialiseerde verzorging buiten de Gazastrook is gelimiteerd. Terwijl de bevoorradingsproblemen niet nieuw zijn, zet de huidige golf van geweld de verzwakte gezondheidszorg extra onder druk.
Bij de problemen die de blokkade veroorzaakte, kwamen ook nog eens de interne conflicten van het laatste jaar. Met twee strijdende partijen (de Palestijnse Autoriteit en Hamas) zat het gezondheidspersoneel gekneld tussen de verschillende belangen. Het kreeg te maken met tegenstrijdige opdrachten, geblokkeerde toegang tot gezondheidszorg, moeilijkheden op de werkvloer werk door politieke banden en verminderde kwaliteit van de zorg. De algemene staking van de Palestijnse vakbond van gezondheidspersoneel op 30 augustus (met een opvolging van 50 tot 80%) had een rampzalige impact op de 1.6 miljoen inwoners van Gaza, die toch al zwaar getroffen waren door de jaren van conflict.