Hulpgoederen nodig in Zuid-Libanon, maar bevoorraden is bijna onmogelijk

Dinsdagavond. AZG's operationeel directeur Christopher Stokes beschrijft via de telefoon vanuit Beiroet wat hij gezien heeft, onderweg naar het zuiden van Libanon en weer terug.

"Ik kwam drie dagen geleden in Libanon toe en ging onmiddellijk naar het zuiden om onze teams daar te vervoegen. Terwijl we dieper en dieper het zuiden introkken, zagen we twee soorten Libanon. Er is het Libanon van de bergen, de Shouf, dat tot nu toe gespaard werd door het conflict, maar waar heel veel ontheemden heentrekken. Tienduizenden mensen zoeken hier onderdak in collectieve centra en scholen.
En wanneer we de bergen verlaten, meer naar het zuiden toe, dichter naar waar de gevechten plaatsvinden, is er een enorm gebied, zo'n 50 tot 60 kilometer weg van de grens, waar er beschietingen zijn geweest, waar bommen op de snelwegen en flatgebouwen zijn geland, en een hoop mensen zijn gevlucht.
Je gaat deze steden, die op spooksteden lijken, binnen, maar eigenlijk is 30 of 40 procent van de bevolking achtergebleven. Ze wonen in hun appartementen, achter hun luiken, en komen er niet uit. Ze komen ook niet tevoorschijn om medische hulp te krijgen. Ze zijn erg geïsoleerd op dit ogenblik. Het gaat zeker om een bevolking in nood, net als de gewonden.
Bovendien bevinden er zich in deze zuidelijke steden die onder de bombardementen lijden, ook ontheemden die vast zitten en in kelders wonen, in veel ergere omstandigheden. Ze hebben basisgoederen nodig: matrassen, dekens, voedsel, melkpoeder,... Gewoon basisspullen die je nodig hebt om te overleven."

Sinds het weekend is een team van Artsen Zonder Grenzen gebaseerd in de zuidelijke stad Tyre (of Sour). Een AZG-dokter ondersteunt de staf in een van de ziekenhuizen. "In het ziekenhuis in Tyre hebben ze 24 gewonden ontvangen op een hele korte tijdsspanne. De mensen die ons team heeft gezien, waren duidelijk burgers, en ze waren getroffen niet ver van het ziekenhuis zelf. De staf van het ziekenhuis had het hier erg moeilijk mee."
"Ik zou graag benadrukken dat wanneer het om gewonden gaat, dat er op vele plaatsen nog steeds Libanese chirurgen in de ziekenhuizen aanwezig zijn - en dat er vele hoogopgeleide medische staf in het land is. Ze zijn op post gebleven, zelfs in de gebieden waar ze een risico lopen en in gevaar zijn. En hun grootste probleem is dat velen nogal moe zijn omdat ze de laatste tijd erg veel gewerkt hebben. En ook bevoorrading is een sleutelprobleem. Ze beginnen ook een aantal basisvoorraden te ontberen."
Maar het transporteren van de hoognodige voorraden is een moeilijke taak, aangezien vrachtwagens die deze goederen vervoeren niet veilig zijn voor de bombardementen. Stokes: "We wilden dat we meer konden doen. We zijn vrij beperkt in wat we kunnen doen in Tyre. Om daar in het zuiden voorraden te krijgen, is erg moeilijk. Uiteraard heb je vrachtwagens nodig, je moet kunnen rondrijden. Op dit ogenblik zitten onze teams vast, terwijl we de voorraden proberen te organiseren voor het zuidelijke deel tegen morgennamiddag, door gebruik te maken van kleinere privé-voertuigen."