Sociale media

  • NL
Open the menu

Haïti: Tweede fase medische hulpverlening gaat in


Het belangrijkste medische werk in Haïti blijft de behandeling van mensen die gewond raakten bij de aardbeving. Er wordt nog steeds volop geopereerd en de postoperatieve zorg wordt uitgebreid. Maar Rosa Crestani, noodhulpcoördinator voor Artsen Zonder Grenzen, legt uit dat de tweede fase eraan komt.

“Ons werk was er tot nu toe op gericht om zoveel mogelijk levens te redden, maar nu moeten we meer ledematen kunnen redden. Dat betekent dat we mensen opereren met wonden die geïnfecteerd zijn. Zo’n infectie kan een been of arm volledig aantasten in enkele dagen tijd, tenzij er geopereerd wordt.”
“Om aan de vraag voor die operaties te voldoen, openen we een derde operatiezaal in het ziekenhuis in Choscal, en blijven we de klok rond werken. Mobiele hulpposten gaan ook op zoek naar mensen die dringend hulp nodig hebben, maar er nog geen konden krijgen.”
Ook de ruimere gevolgen van de ramp staan de op de agenda van Artsen Zonder Grenzen. De psychologische impact van de ramp wordt steeds zichtbaarder in de symptomen van de patiënten in ziekenhuizen van Artsen Zonder Grenzen. Een ziekenhuis in Léogâne meldt dat zowat de helft van de patiënten getraumatiseerd is. Bij het ziekenhuis in Carrefour beginnen teams intussen met het geven van supplementaire voeding aan sommige kinderen.
Het ziekenhuis in Carrefour heeft zijn cijfers voor de voorbije acht dagen bekend gemaakt. Er werden 208 grote chirurgische ingrepen uitgevoerd en 100 kleinere. 2.400 andere verwondingen werden verbonden. In die periode werden in totaal 446 opgenomen in het ziekenhuis.
Het ziekenhuis was door de naschok van vorig weekend te gevaarlijk geworden. Alle patiënten zijn nu overgebracht van hun tijdelijk onderkomen in tenten naar een nieuw ‘ziekenhuis’ in een schoolgebouw.
Artsen Zonder Grenzen blijft zich inspannen om ook op andere plaatsen gezondheidszorg te bieden. Het team dat net het opblaasbare ziekenhuis heeft opgezet in Port-au-Prince werkt nu aan een plan om een ‘postoperatief dorp’ op te zetten.
De ziekenzalen zouden opnieuw muren van canvaszeilen krijgen, omdat patiënten nog steeds schrik hebben om in echte gebouwen te verblijven. In het dorp zullen honderd patiënten na hun operatie verder kunnen herstellen, met verpleging en de verversing van verbanden. Er zal ook kinesitherapie en psychologische hulp geboden worden.