Haïti: Het verhaal van Walderson

Sinds meer dan een maand waken Walson en zijn echtgenote bij het bed van hun zoontje Walderson. Walderson is vijf jaar en ligt in het Saint-Louisziekenhuis van Artsen Zonder Grenzen in de Haïtiaanse hoofdstad Port-au-Prince. Om de beurt komen ze naar het ziekenhuis, zodat er steeds iemand bij Walderson is, terwijl ze ook voor hun drie andere kinderen zorgen, die in een klein tentje voor hun ingestorte huis wonen.

Het linkerbeen van Walderson is verbrand in de derde graad. Zijn moeder was aan het koken in hun kleine tentje terwijl Walderson met zijn tweelingsbroer speelde. Waldersons broek bleef haken aan de pot met kokend water en hij werd verbrand over 12% van de oppervlakte van zijn lichaam.
“Het deed heel veel pijn,” vertelt Walderson in het Creools. “Hij had blaren op zijn huid en was er slecht aan toe. Gelukkig trok zijn mama hem meteen weg,” zegt Walson. Hij draagt de speciale kledij die verplicht is op de steriele afdeling in de tent. “Vroeger moest hij naar de operatiekamer om onder verdoving verzorgd te worden, maar nu vernieuwen ze zijn verband maar om de twee dagen.”
Walderson werd geopereerd door het chirurgisch noodteam van het ziekenhuis dat Artsen Zonder Grenzen in opblaasbare tenten opzette op de speelplaats van de Saint-Louisschool. Walderson werd er opgenomen begin april, toen Artsen Zonder Grenzen er een eenheid voor ernstige brandwonden inrichte.
Alle 27 bedden zijn er bezet: slachtoffers van verkeersongelukken, mensen die geëlektrokuteerd werden toen ze elektrische bedrading, die bij de aardbeving beschadigd was, probeerden te herstellen, maar de meeste patiënten zijn kinderen die kokend water of olie over zich kregen.
De levensomstandigheden voor honderdduizenden slachtoffers van de aardbeving lokken heel wat huishoudelijke ongelukken uit. In de kleine ruimtes waar grote families moeten samen wonen, wordt er gekookt op de grond, op brandende kolen.
Vandaag verdubbelt Walderson zijn inspanningen. Hij zit rechtop in zijn bed, staat dan recht en zet zelfs enkele passen… om dan weer op zijn bed te gaan liggen. De grote gesteriliseerde tent is voorlopig zijn speelterrein, maar Walderson maakt al plannen voor de toekomst: “Naar school gaan, om veel te leren, en buiten voetballen.”

Aansluitend bij dit artikel:
De zorg voor zware brandwondenpatiënten