Fysieke en mentale littekens

Terwijl veel gewonden nog chirurgische ingrepen of post-operatieve verzorging hebben, groeit bij de bevolking in de Gazastrook de nood aan sociale en psychologische hulp.

Sinds het begin van de week zijn twintig patiënten geopereerd in het ziekenhuis van Artsen Zonder grenzen in Gaza-stad. De helft van hen was jonger dan vijftien en zeven van hen waren jonger dan vijf. Het chirurgische team voerde operaties uit om dood of geïnfecteerd weefsel te verwijderen, huidtransplanties te doen en externe fixators te verwijderen. Het verbinden van ernstige brandwonden moet ook door het chirurgische team gedaan worden.

Gewonden informeren over chirurgie

Er wordt verwacht dat meer gewonden zich de volgende dagen en weken zulden melden in ziekenhuizen: onderzoek van Artsen Zonder Grenzen in de Gazastrook geeft aan dat er een grote nood is aan secundaire en gespecialiseerde chirurgie voor mensen die gewond raakten tijdens de eerste drie weken van januari. Om patiënten te identificeren gaan teams van deur tot deur. Palestijne ziekenhuizen verwijzen patiënten ook door naar het ziekenhuis van Artsen Zonder Grenzen, en via de radio wordt de bevolking geïnformeerd over de beschikbaarheid van chirurgie.

Groeiend aantal patiënten voor post-operatieve verzorging

In het ziekenhuis voor post-operatieve zorgen werden op 29 januari kregen honderd mensen een verband of kinesietherapie. In de Gazastrook hadden altijd al veel mensen dit soort verzorging nodig, en hun aantal is nog gestegen sinds de Israëlische militaire operatie. Een ander ziekenhuis van Artsen Zonder Grenzen in Khan Yunis, in het zuiden van de Gazastrook, behandelde samen met drie mobiele teams gemiddeld 240 patiënten per maand.

Nu wordt er geschift voor nieuwe opnames. Wie lichter gewond is, wordt doorverwezen naar gezondheidscentra  om ruimte te maken voor de oorlogsgewonden. Een derde ziekenhuis voor post-operatieve zorgen zal geopend worden in het noorden.

Psychologische effecten van de blootstelling aan extreme onveiligheid

Iedereen werd blootgesteld aan extreme onveiligheid, want er was geen veilige plaats en geen mogelijkheid om te vluchten. “Het is nog te vroeg om een beeld te kunnen krijgen op de psychologische impact van de laatste bombardementen en beschietingen,” verklaart Angels Mairal, de coördinator van het psychologische programma van Artsen Zonder Grenzen. "Nachtmerries, slapeloosheid, gewichtsverlies, prikkelbaarheid, concentratieverlies, hyperwaakzaamheid of psychosomatische klachten zoals hoofdpijn en buikpijn komen vaak voor na periodes van zware stress. Als ze langer dan een maand aanhouden, kunnen ze beschouwd worden als symptomen van posttraumatische stress of een andere psychologische stoornis. Er is dus psychologische hulp nodig om te vermijden dat deze reacties stoornissen worden."  Er zijn geen vragen gekomen voor psychologische hulp van de 36 patiënten in het programma. "Het enige waar zij aan dachten, was overleven," zegt Angels. "De bevolking had vooral nood aan praktische tips, zoals wat de veiligste plaats in huis was voor kinderen. Hun volgende prioriteit waren basisbehoeften, zoals een nieuwe verblijfplaats zoeken als hun huis vernietigd was." Sociale werkers helpen patiënten in psychosociale programma's om hulp te vinden met doorverwijzingen naar verschillende organisaties die sociale ondersteuning bieden. De psycholoog van Artsen Zonder Grenzen bevestigt dat kinderen zoals gewoonlijk het meest kwetsbaar zijn. "Geweld en stress hebben een dubbel effect op kinderen. Zoals iedereen worden ze direct getroffen, maar ze lijden ook onder het onvermogen van hun ouders om hen te helpen. Hun moeilijkheden zijn groter, maar hun ouders kunnen minder dan anders hun beschermende rol spelen." Zelfs in periodes zonder intens geweld, maken de economische en politieke situatie het moeilijk voor ouders om hun kinderen een gevoel van veiligheid te geven.