De vergeten mensen van Praville
Donderdag 30 oktober 2008
Meer dan maand na de doortocht van de orkaan Hanna in Haïti, blijft de situatie er problematisch. AZG brengt het verhaal van vijf inwoners van de zwaar getroffen stad Gonaïves.
Praville is één van de kleine gehuchten van Gonaïves, in het noorden van het land, en voor een stuk hoger gelegen en daardoor ook gedeeltelijk beschermd tegen de modderstromen die de vierde grootste stad van het land hebben verwoest. Heel wat families die alles verloren hebben zochten op deze rotsachtige bodem een onderkomen.
Getuigenissen
Afgelopen vrijdag waren hier 900 mensen, donderdag 16 oktober waren het er al 2000. Geen enkele boom, en dus geen schaduw en de zon schijnt genadeloos van ’s morgens tot ’s avonds. De temperatuur loopt vaak op tot 40 graden, waardoor de temperatuur in de tenten soms tot 50 graden kan pieken. In elke tent wonen twee tot drie families. Hier en daar bieden organisaties hulp. In het centrum van het kamp werden drie latrines gebouwd, en in de buurt wordt ook water bezorgd. Twee keer per week wordt er medische zorg verleend, maar voedsel blijft een probleem.Viola Siméus
De 28-jarige Viola uit Parc Vincent kreeg na de cycloon met haar kinderen onderdak bij een vriend. Bij gebrek aan ruimte moest ze na een week vertrekken. Ze heeft geen baan meer en weet niet hoe ze zelfs maar de laagst huur zal kunnen betalen. Haar kinderen zullen dit jaar niet naar school gaan, er is geen geld. Maar Viola is vooral bezorgd over hun gezondheid: ze zijn koortsig en hebben griepachtige symptomen. Ze is hier alleen met haar vier kinderen die tussen de 1 en 11 jaar oud zijn. Ze heeft er geen idee van waar haar man is. Hij komt haar wel af en toe opzoeken, ongeveer eens per maand. Op 23 september kreeg ze twee grote dozen rijst en twee pakken bonen, maar sindsdien niets meer.Angeline Jean
Angeline is 22 jaar. Ze woonde in de zone K-Soleil, één van de meest verwoeste delen van Gonaïves. Vijf dagen geleden is Angeline voor het eerst moeder geworden, hier in deze tent, enkel geholpen door één man uit het kamp. Kelly Arisma is de eerste baby die in het kamp van Praville wordt geboren. Elke nacht slapen er in de tent van Angeline tien volwassenen en acht kinderen. Het Venezolaanse consulaat had haar melkpoeder beloofd, maar tot nu toe heeft ze niets gekregen. Zelf eet Angeline met water vermengde bloem, en af en toe wat rijst.Regina Fatal
Deze 67-jarige grootmoeder leeft in een tent met haar man, kinderen en kleinkinderen, in totaal vijftien mensen. Regina Fatal herinnert zich nog de orkaan Hazel van 1954 en ook Jeanne van 2004. Maar het is de orkaan Hanna die nu al haar bezittingen heeft meegesleurd. Haar woning in K-soleil werd volledig vernietigd en meegesleurd door de modder. Ze slaapt maar weinig sinds ze hier aankwam; de stenen onder haar tent zijn te scherp en te hard en houden haar wakker.Marie Augustin
Marie Augustin is veertig jaar en moeder van zes kinderen. Binnen twee maanden verwacht ze haar zevende kind. Hun woning en bedrijfje aan de Rue de la Liberté werd compleet verwoest door de modder. Ze had voor haar kinderen al alles in gereedheid gebracht voor het nieuwe schooljaar, tot en met de boeken toe. Hanna heeft alles meegesleurd. Ze ziet niet goed hoe ze haar kinderen dit jaar naar school kan laten gaan. Ze is vooral bezorgd over de nakende geboorte terwijl ze nog altijd geen voedselhulp voor haar gezin heeft ontvangen.Dérilene Dossout
Dérilene is 30 en heeft vijf kinderen. Dérilene is droevig en ook kwaad. Haar jongste kind Wisleine ligt in haar armen. De dokter die het heeft onderzocht, zei haar dat haar kind aan bloedarmoede lijdt en ondervoed is, maar ze heeft na de consultatie geen geneesmiddelen of therapeutische voeding gekregen.