Cholera in Haïti: ziekenhuizen overvol
De epidemie houdt nu ook hoofdstad Port-au-Prince in haar greep. Ziekenhuizen, waaronder die van Artsen zonder Grenzen, worden overspoeld met patiënten. Artsen Zonder Grenzen schroeft de behandelcapaciteit voor cholerapatiënten op van 400 naar 1.000 bedden. Er zijn nu 3.500 hulpverleners aan het werk in Haïti, waarvan 500 (100 internationale en 400 Haïtiaanse medewerkers) specifiek de cholera-epidemie bestrijden. In heel Haïti hebben teams van Artsen Zonder Grenzen nu al meer dan 10.000 vermoedelijke choleragevallen behandeld.
“De toestand is erg zorgwekkend: alle ziekenhuizen in Port-au-Prince moeten een enorme stroom aan patiënten verwerken. De mensen komen vaak huilend of zelfs schreeuwend binnen. De mensen kennen cholera niet en de hele stad is in paniek,” aldus Stefano Zannini, een van de coördinatoren van Artsen Zonder Grenzen in Haïti.
“Onze teams krijgen zeven keer meer patiënten binnen dan drie dagen geleden. In de sloppenwijk Cité Soleil, in het noorden van de stad, hadden we woensdag 216 nieuwe cholerapatiënten, dat waren er eerder maar dertig. De mensen komen van overal, zowel uit de sloppenwijken als uit de meer welgestelde buurten.”
Een groot probleem is het nijpende tekort aan ruimte. Een cholerabehandelcentrum neemt tussen de 50 en 10.000 vierkante meter in beslag, afhankelijk van het aantal bedden. Elk patiënt heeft een bed nodig; de gemiddelde verpleegperiode is twee dagen.
“Als het patiëntenaantal blijft stijgen moeten we drastische beslissingen nemen om de stroom aan te kunnen. Zoals behandelcentra inrichten in openbare ruimten en zelfs op straat. We hebben weinig keuze: na de aardbeving hebben mensen onderdak moeten zoeken op zo’n beetje elke vierkante meter die beschikbaar is.”
Daarbij komt dat mensen na hun behandeling naar een mogelijk met cholera besmette plek terugkeren. In Port-au-Prince alleen al leven er 1,4 miljoen mensen in daklozenkampen waar schoon water, hygiëne en sanitaire voorzieningen schaars zijn.
Het enige water dat gezuiverd en dus veilig is wordt aangevoerd door hulporganisaties. De infrastructuur is zwak, wat het zeer moeilijk maakt om al deze mensen te bereiken met medische hulp en schoon water.
Stefano Zannini: “De toestand is kritiek: cholera is onbekend in Haïti,dus weten maar weinig mensen hoe de ziekte te voorkomen en te herkennen. Er zijn veel misvattingen over cholera en de geruchten zoemen door de stad waardoor er paniek is ontstaan."
"Sommige mensen durven niet in de buurt van de cholerabehandelcentra te komen of willen ze niet in hun wijk hebben omdat ze denken dat de cholera zich juist dan zal verspreiden. Maar de behandelcentra moeten juist dichtbij de woonwijken zelf worden opgezet, zodat mensen zo snel mogelijk behandeld kunnen worden. Als je er snel bij bent, kun je er heel goed van genezen.”
“Ik ben trots op onze teams, op de bevlogenheid en toewijding die zij tonen,” besluit Stefano Zanni: “Maar ik zie ook veel trieste situaties. Ik zag laatst een meisje, nauwelijks twaalf jaar oud. Ze had haar moeder naar ons cholerabehandelcentrum gebracht en waakte aan haar zijde. Meestal zijn het de ouders die hun kinderen naar het ziekenhuis brengen. Hier is het andersom.”