AZG eist meer aandacht voor ellende van vluchtelingen en migranten in Zuid-Afrika
AZG maakt zich ernstig zorgen over de gezondheid van de duizenden migranten en vluchtelingen die vandaag in Zuid-Afrika proberen overleven. Hun bestaan wordt getekend door seksueel geweld, schrijnende levensomstandigheden, intimidatie door de politie, racistisch geweld en een gebrek aan gezondheidszorg.
Artsen Zonder Grenzen organiseert gezondheidszorg voor migranten en vluchtelingen in hulpposten in de grensstad Musina en in Johannesburg. In juni 2009 publiceerde de organisatie een rapport over de gevaarlijke gezondheidssituatie van de vluchtelingen en migranten die Zuid-Afrika binnenkomen en in de marge van de maatschappij vechten om te overleven. Bijna één jaar later is de situatie nauwelijks gewijzigd, en wordt ze nog steeds genegeerd.
“Wat is er voor onze patiënten veranderd de voorbije jaren? Heel weinig. Ze riskeren nog steeds hun leven als ze de grens oversteken. Het is schokkend hoeveel mensen door bendes verkracht worden. En ze leven in totale onzekerheid over hun status. Velen gaan naar Johannesburg, maar daar is hun gezondheid niet minder in gevaar,” zegt Mickael Le Paih, coördinator voor Artsen Zonder Grenzen in Zuid-Afrika.
Daarom stelt Artsen Zonder Grenzen dat de dreiging van het seksueel geweld voor wie de grens vanuit Zimbabwe oversteekt, erkend moet worden. De vluchtelingen moeten een officieel statuut krijgen om legaal in het land te kunnen verblijven, zodat ze de grens niet illegaal moeten oversteken en niet langer aan extreem geweld blootgesteld worden. Onderdak en basisgezondheidszorg moeten gegarandeerd worden voor migranten, vluchtelingen en kwetsbare Zuid-Afrikanen.
In Musina stelde Artsen Zonder Grenzen sinds begin 2010 een stijging van het aantal aanvallen, berovingen en verkrachtingen door gewelddadige bendes vast. De bendes zijn actief aan beide kanten van de grens. Artsen Zonder Grenzen behandelde al 103 slachtoffers van seksueel geweld in de eerste vier maanden van 2010.
Elk maand behandelt Artsen Zonder Grenzen ook 2.300 patiënten in Johannesburg. De patiënten lopen ernstige gezondheidsrisico’s omdat ze op overbevolkte en onhygiënische plaatsen leven. Sommigen zoeken onderdak in de Centrale Methodistenkerk, duizenden anderen leven in leegstaande gebouwen, vaak zonder water, electriciteit of sanitair.
Zonder toegang tot basisgezondheidszorg, veiligheid en onderdak blijft het leven van deze kwetsbare groepen in Zuid-Afrika moeilijk en onzeker.