Het aantal slachtoffers in het belegerde Oost-Syrië neemt hallucinante proporties aan. Tegelijk is de capaciteit om de nodige medische hulp te verlenen volledig uitgeput.
Sinds 18 februari wordt Oost-Ghouta bijzonder zwaar gebombardeerd. Medische faciliteiten die ondersteund worden door Artsen Zonder Grenzen, telden op vijf dagen (van zondagavond 18 februari tot vrijdag 23 februari) meer dan 2500 gewonden en meer dan 520 doden. Dat is een onderschatting van de reële cijfers, want niet alle medische faciliteiten in Oost-Ghouta worden ondersteund door Artsen Zonder Grenzen, en ook daar zijn doden en gewonden geteld. Veel slachtoffers zijn vrouwen en kinderen. Op vrijdag 23 februari maakten vrouwen en kinderen 58% van de gewonden en 48% van de doden uit in de negen ziekenhuizen die cijfers konden geven.
In dezelfde tijdspanne zijn dertien medische faciliteiten, structureel of ad hoc ondersteund door Artsen Zonder Grenzen, geraakt door de bombardementen. Het medisch personeel, dat al aan zijn limieten zat, heeft zes dagen op rij non-stop gewerkt, zonder hoop om de patiënten de correcte behandelingen te kunnen geven. Artsen Zonder Grenzen wil onmiddellijk een staakt-het-vuren om de vanzelfsprekende en menselijke daad van zieken en gewonden helpen weer mogelijk te maken.
“Als verpleegkundige die in zeer gewelddadige conflicten heeft gewerkt, ben ik geschokt als ik artsen en verpleegkundigen in Oost-Ghouta hoor zeggen dat ze honderd gewonden hebben maar geen ziekenhuis, omdat het net in de as is gelegd door bombardementen,” zegt Meinie Nicolai, algemeen directeur van Artsen Zonder Grenzen. “Mensen werken de klok rond, zonder te slapen, zonder te eten, terwijl de bombardementen blijven duren. Het leidt tot een ongelooflijke wanhoop en uitputting. Adrenaline kan ook het medisch personeel maar even op de been houden. Als artsen en verpleegkundigen instorten, is dat het einde van de menselijkheid. Dat mogen we niet laten gebeuren.”
Op de derde dag van dit offensief vroeg het medisch personeel dat ondersteuning krijgt van Artsen Zonder Grenzen om medische bevoorrading. Nu, na zes dagen van onophoudelijke bombardementen, zeggen ze dat ze zelfs met voldoende voorraden simpelweg niet genoeg mankracht zouden hebben om alle gewonden te verzorgen. De enige oplossing is dat de bombardementen stoppen.
De geregelde oproepen van Artsen Zonder Grenzen en anderen om het oorlogsrecht te respecteren in Syrië, zijn duidelijk in dovemansoren gevallen. We laten die eis niet vallen, maar voegen er een specifieke vraag aan toe: om het medisch personeel zijn werk te kunnen laten doen, moeten de bombardementen en beschietingen door de Syrische regering en de gewapende oppositiegroepen onmiddellijk stoppen. We vragen de bondgenoten van deze oorlogvoerende partijen hun invloed aan te wenden om iets aan deze dramatische situatie te doen.
Gezien het hoge aantal gebombardeerde ziekenhuizen, de onbegaanbare wegen, de beperkte of afwezige medische voorraden, het uitzonderlijke aantal patiënten en het uitgeputte personeel, is een humanitair antwoord hoogdringend. Cruciaal daarbij zijn:
- Een pauze in de bombardementen zodat de medische hulpverlening zich opnieuw kan organiseren;
- De toelating om patiënten in kritieke toestand te evacueren;
- De toelating aan neutrale medische hulpverleners om in Oost-Ghouta concrete hulp te gaan bieden;
- De grootschalige herbevoorrading met levensreddende geneesmiddelen en medisch materiaal; en
- De garantie dat voor, tijdens en na pauzes in de gevechten burgerzones aan beide zijden, zoals ziekenhuizen, niet beschoten worden.
We vragen alle lidstaten van de VN die militair betrokken zijn in Syrië of die de oorlogvoerende partijen steunen, om hun verantwoordelijkheid te erkennen in de medische ramp die zich voltrekt, en om dringend alles wat binnen hun mogelijkheden ligt te doen om de crisis te verlichten.
