Ziekte van de armen treft Katanga

De bewoners van de arme wijken van Likasi hebben geen toegang tot drinkwater en leven in zeer onhygiënische omstandigheden. Ze krijgen af te rekenen met een epidemie van cholera.

Op de honderd kilometer lange asfaltweg tussen Lubumbashi en Likasi rijden de vrachtwagens van de mijnbedrijven onafgebroken af en aan, hun laadbak vol pas gedolven ertsen. Tienduizenden mensen, aangetrokken door de bloeiende mijnsector en op de vlucht voor oorlog of ellende, leven in overbevolkte en armoedige wijken.
Op enkele honderden meter van de sierlijke koloniale gebouwen die Likasi vroeger de reputatie van "mooiste stad van het land" bezorgden, wordt de volksbuurt Kikula sinds begin januari getroffen door een epidemie van cholera. Deze "ziekte van de armen" breekt uit wanneer de bevolking zonder drinkwater en zonder hygiëne zit, en is zonder behandeling dodelijk in de helft van de gevallen. Deze buurt wordt geregeld getroffen door epidemieën van cholera.

"Toen we een interventie startten naar aanleiding van het cholera-alarm op 24 januari, was het ziekenhuis van Likasi overvol,” vertelt Lucia Canziani, medisch verantwoordelijke van het AZG-urgentieteam in Congo (PUC). "Er was onvoldoende ruimte om patiënten te isoleren, er was geen chloorontsmetting en er waren te weinig middelen om de patiënten juist te verzorgen. Het aantal zieken bleef stijgen, we hadden drie patiënten per bed. We hebben tijdelijke structuren gebouwd om de zieken snel te kunnen verzorgen en het ziekenhuis te ontlasten. Daarnaast hebben we medisch personeel opgeleid.”

Aangezien een zeer grote meerderheid van de zieken afkomstig is uit deze arme wijk, zette AZG een cholerabehandelcentrum op aan de toegang van Kikula. De besmettingsrisico's zijn zeer hoog en elke persoon moet erg strikte beschermingsmaatregelen respecteren, zowel aan de ingang als aan de uitgang van het behandelcentrum. Bovendien worden de bewegingen beperkt. Enkel kinderen en bejaarden mogen worden vergezeld.

Buiten aan het behandelcentrum wachten enkele tientallen personen in angst op nieuws van hun verwanten die in het centrum worden opgenomen. "We proberen hen gerust te stellen,” zegt Dieudonné Bokwala, verantwoordelijke voor het aspect bewustmaking. "We maken van de gelegenheid gebruik om de basisregels uit te leggen: het water koken, de voedingsmiddelen schoonmaken, goed de handen wassen voor het eten... "

Om de sensibilisatie zo dicht mogelijk bij de mensen te brengen, heeft Dieudonné 30 personen uit de stad geïdentificeerd en opgeleid. "Ze vormen mijn link met de gemeenschap. Ze brengen families samen en verspreiden preventiemaatregelen tegen cholera”, voegt Dieudonné eraan toe. "Ze wijzen ook op de symptomen van de ziekte en het belang om zieken snel naar het centrum te brengen." Op dit moment komen immers nog veel patiënten te laat in het behandelcentrum en bezwijken ze aan de ziekte. Begin februari stierven in een week tijd 21 mensen.

De behandeling en afzondering van de zieken worden vandaag verzekerd, maar de wortels van de epidemie bevinden zich in het hart van de gemeenschap van Kikula. "Het openbaar waterdistributiesysteem werkt niet,” zegt Azaad Alocco, logistiek medewerker voor AZG. "In het regenseizoen raken de waterbronnen en putten besmet door het afval en de uitwerpselen. De bevolking gebruikt dit water om te drinken, te koken, te wassen. Ze doen dit omdat er geen alternatief is. Ze hebben al jaren geen toegang tot proper en drinkbaar water.”

Tijdens de cholera-interventie stelt AZG een tijdelijke watervoorziening op, maar dit enorme probleem van watervoorziening kan enkel worden opgelost met investeringen op lange termijn in Likasi, net als in andere steden van Katanga.

Tot nog toe zijn bij de epidemieën in Likasi en Lubumbashi 4.623 mensen besmet geraakt, waarvan er meer dan 110 stierven.
In de strijd tegen cholera werken in de steden Likasi en Lubumbashi 40 leden van de AZG-urgentieteams, naast meer dan 200 plaatselijk gerekruteerde medewerkers.