Gaza, één jaar later...

Op 27 december 2008 begon het Israelische leger een militaire operatie in de Gazastrook. Na 22 dagen was de balans zwaar : bijna 1300 Palestijnen werden gedood, en zo’n 5300 anderen verwond. Wat zijn – één jaar later – de humanitaire, medische en economische gevolgen van deze oorlog?

Bestaande problemen erger gemaakt

De problemen op het vlak van gezondheidszorg bestaan in Gaza al langer. Het offensief van een jaar geleden maakte deze problemen echter nog schrijnender. Artsen Zonder Grenzen merkte het laatste jaar een voortdurende verslechtering van de toestand.

Niet-ontplofte munitie

Het enige revalidatiecentrum van de Gazastrook kan niet alle materialen importeren om kunstmatige ledematen te maken. De wachttijden voor een prothese kunnen vaak oplopen tot een half jaar. Ondertussen blijft niet-ontplofte munitie zorgen voor slachtoffers. “De kinderen van Gaza betalen één jaar later nog altijd de prijs voor deze oorlog”, betreurt Jean-Luc Lambert, verantwoordelijke voor Artsen Zonder Grenzen in Gaza.

Psychologische impact

Het team van psychologen van Artsen Zonder Grenzen heeft de handen vol. Vooral de impact op kinderen is groot. Tijdens het offensief hadden de mensen geen veilig onderdak tegen de voortdurende bombardementen. De hermetische afsluiting van de grenzen zorgt ervoor dat de mensen zich nergens meer veilig voelen.

Een economische ramp

De kost van de vernielingen van vorig jaar wordt geschat op 139 miljoen dollar. Vandaag is de helft van de bevolking van Gaza werkloos. 70% van de families overleeft op minder dan 1 dollar per dag. Drie vierde van de bevolking (meer dan 1 miljoen mensen) is afhankelijk van voedselhulp. Zo’n 20.000 ontheemden wonen nog steeds in hutjes of op de puinresten van hun vernielde huis. De beperkingen op de invoer van reconstructiematerialen gaat hun levensomstandigheden nog verzwaren.

Water en elektriciteit

Tijdens het militaire offensief werden cruciale structuren voor de voorziening van water en elektriciteit beschadigd. Meer dan 60% van de energie voor Gaza wordt gekocht in Israel en Egypte. Er zijn dagelijks elektriciteitspannes van 4 tot 8 uur, en 10% van de bevolking heeft geen toegang tot elektriciteit.  90% van het water voor de bewoners van Gaza voldoet niet aan de normen van de Wereldgezondheidsorganisatie. Tot op de dag van vandaag waren noodzakelijke herstellingswerken echter niet mogelijk.

“De blokkering op import moet nu dringend opgeheven worden. Er is een gebrek aan alles. Scholen hebben geen boeken, geen kleurpotloden, geen ramen of daken. Alles moet heropgebouwd worden: huizen, openbare gebouwen, klinieken,... Pas daarna zal de bevolking zich zowel fysiek als psychologisch kunnen herpakken”, besluit Jean-Luc.