"De wapenstilstand verandert niets"

Jessica Pourraz, de terreincoördinator van Artsen Zonder Grenzen in Gaza, ziet dat de situatie ongewijzigd blijft. In de huidige onveilige omstandigheden, kunnen medische teams en hulpverleners nog steeds geen hulp bieden aan de bevolking, die gevangen zit.

“Het is nog steeds extreem gevaarlijk om je te verplaatsen, omdat de luchtaanvallen onverminderd doorgaan. Ambulances hebben geen toestemming om achter de tanklinies gewonden op te halen. De meeste mensen die naar het hospitaal komen, zijn zwaar gewond. De anderen wachten thuis tot het geweld ophoudt om verzorging te zoeken.”
“Het staakt-het-vuren heeft geen enkel verschil gemaakt. Het gaat alleen om Gaza-stad, niet om de stedelijke gebieden errond. Tanks zijn opnieuw naar die gebieden gegaan, waarin de wijken Beit Lahia, Beit Hanoun, Sijaya en Zeïtoun. Met het stijgend aantal gewonde burgers, is dat precies waar je ze moet gaan zoeken. Laat je niet misleiden: het staakt-het-vuren helpt hulpverleners niet om hun werk te doen en het helpt mensen ook niet om ziekenhuizen te kunnen bereiken. We zijn in Gaza, in het centrum van de gebeurtenissen, maar we kunnen geen patiënten bereiken en ons werk niet goed doen. Er is echt een probleem. Wij moeten gewonden kunnen bereiken en gewonden moeten ziekenhuizen kunnen bereiken. We moeten voorraden kunnen aanvoeren. Die zijn nu erg beperlt, omdat de vrachtwagens niet kunnen rondrijden.”

Specifieke medische noden

“We voorzien medische voorraden voor ziekenhuizen. Ons medisch personeel verzorgt zieken en gewonden die vlakbij de ziekenhuizen wonen, omdat het te gevaarlijk is je ver te verplaatsen. De ziekenhuizen hebben competent personeel, maar er is een gebrek aan gespecialiseerde chirurgen. Tussen 27 december en 5 januari gebeurden er in het Shifa ziekenhuis meer dan 300 grote operatie, voornamelijk voor amputaties, meervoudige trauma’s  en schedeltrauma’s en onderzoeken aan de buik – allemaal moeilijke operaties.
Een team van Artsen Zonder Grenzen met een vaatchirurg zal binnenkort aankomen – als het binnen geraakt. Deze specialiteit is cruciaal als er patiënten zijn die hevig bloeden uit hun wonden. Er is plaats tekort op Intensieve Zorgen, maar we proberen de levering op opblaasbare tenten te organiseren, zodat een eenheid Intensieve Zorgen en twee operatiekamers kunnen inrichten. Als we toegang kregen, zouden we alle nodige middelen hebben om hier medische hulp te bieden.”

Een humanitair drama

“Voor onze ogen speelt zich een humanitair drama af. Meestal als een land in oorlog is, vluchten de mensen. Maar in Gaza vlucht niemand. Gaza heeft de hoogste bevolkingsdichtheid ter wereld en de mensen kunnen nergens naartoe. Mensen leven voortdurend in angst en willen maar één ding: dat dit stopt. Ze kunnen niet slapen. Elke keer als je naar bed gaat, weet je nietof je huis er ‘s morgens nog zal staan. Veel families hebben hun huizen verlaten, ofwel omdat de tanks naderen, ofwel omdat hun huis helemaal vernield is. Ze zoeken hun toevlucht in scholen, zo goed als ze kunnen, maar er is geen veilige plaats in Gaza vandaag. De bombardementen gaan door. Er is geen electriciteit. De ziekenhuizen hangen af van generatoren.”

Gebrek aan voedsel en basismiddelen

"Er is ook gebrek aan voedsel. Er staan enorme rijen aan te schuiven voor de bakkerijen. Voor de oorlog kreeg één miljoen mensen – op een totale bevolking van anderhalf miljoen – voedselhulp. Vandaag is de nood daaraan gestegen, maar de hulp is gedaald. Vrachtwagens kunnen niet meer veilig redden en mensen kunnen niet naar de verdeelcentra gaan. De vluchtelingen hebben drinkbaar water nodig, overlevingsspullen, zoals matrassen en dekens, alles wat mensen helpt overleven. Het ergste is dat hulpverleners te plaats zijn, en niets kunnen doen."