24 maart 2002 - Wereldtuberculosedag : ook in België

Elk jaar veroorzaakt tuberculose (tbc) 2 miljoen slachtoffers. Sinds enkele jaren duikt de ziekte ook weer vaker op in het westen. Bij de Belgische projecten van Artsen Zonder Grenzen in Brussel ligt het aantal verdachte of bevestigde gevallen van tuberculose proportioneel beduidend hoger dan in de rest van België. Hoe dat komt?

Sinds oktober 1991 organiseert AZG in Brussel, in samenwerking met Apothekers Zonder Grenzen, medisch-sociale raadplegingen voor ieder die geen toegang heeft tot de gezondheidszorg (daklozen, politiek vluchtelingen, illegalen,…) en voor wie het onmogelijk is (alleen) toegang te krijgen tot de diverse systemen van sociale bescherming. Het project bestaat ook in Antwerpen en Luik. In de praktijk komt het merendeel van de patiënten uit het buitenland.
In 2001 kwamen bij AZG 11 mensen terecht, vermoedelijk besmet met tuberculose. In totaal vonden 2.098 consultaties plaats. Per 100.000 inwoners zijn dat 520 verdachte gevallen. In vergelijking, berekende de VRGT (Vlaamse Vereniging voor Respiratoire Gezondheidszorgen en Tuberculosebestrijding) 12,8 zekere gevallen per 100.000 inwoners in België in 2000 - of 40 keer minder dan bij de Belgische projecten van AZG.
Er zijn hiervoor twee redenen: in de meeste landen van oorsprong van de patiënten die zich aanmelden bij AZG, komt tuberculose vaker voor. Bovendien doen de vaak slechte levensomstandigheden van de migrantenbevolking in België de kans op wederopleving van de ziekte toenemen.
Tuberculose is slechts een van de symptomen van een groeiende onderlinge (medische) afhankelijkheid tussen landen, als gevolg van de verplaatsing van volkeren. Vandaar dat het iedereen aanbelangt, ook die landen waar de epidemie onder controle is, dat efficiënte behandelingen beschikbaar worden in de armere landen vanwaar de migranten vertrekken.
Omdat vrij veel patiënten bij AZG slechts moeilijk toegang hebben tot algemene geneeskunde, gebeurt de opsporing van de ziekte meestal trager en minder goed, met voor gevolg dat AZG vaak geconfronteerd wordt met meer gevorderde stadia van de ziekte (hospitalisatie, nasleep…). Daarom moet er ook aandacht zijn voor de kans op besmetting van anderen, met wie deze zieken in contact komen, omdat deze laatsten zich geregeld verplaatsen en dus moeilijk te volgen zijn.
De Belgische projecten van AZG willen een referentiestructuur bieden, waarbij de patiënten in de mate van het mogelijke doorverwezen worden naar de Belgische sociale bescherming, waar ze kunnen gebruik maken van hun recht op gezondheidszorg, zoals voorzien in de wet. Het is om deze reden dat AZG de patiënten, vermoedelijk besmet met tbc, niet rechtstreeks verzorgt, maar hen doorverwijst naar de VRGT.