Congo in beeld
Achter de ontelbare heuvels, rivieren en over het hele land verstrooid liggende dorpen, schuilt in Congo het onnoemelijke lijden van miljoenen mensen, die slachtoffer zijn van geweld en een gebrek aan gezondheidszorg. Teams van Artsen Zonder Grenzen zetten alles op alles om hulp te bieden aan de veelgeplaagde Congolese bevolking.
Kai Mekendu is weduwe en moeder van 5 kinderen. Ze hebben dagen gelopen om een vluchtelingenkamp te bereiken, in de hoop daar veilig te zijn voor het geweld.
Sengimana, zijn vrouw Furaha en hun kinderen verblijven bij een gastfamilie. Ze zijn gevlucht voor de oorlog in het oosten van Congo en hebben alles moeten achterlaten.
Het geweld kan kinderen en hun ouders van mekaar scheiden. Deze kinderen komen vaak terecht in vluchtelingenkampen.
Elke dag zien teams van AZG het lijden dat veroorzaakt wordt door het geweld en het vluchten, maar ook door de problematische toegang tot gezondheidszorg.
Deze peuter van 17 maanden is zijn ouders verloren bij een aanval op hun dorp, waarbij hij zelf ook gewond raakte. Hij woont nu bij zijn grootouders.
Abuja verblijft tot haar bevalling in een speciaal onthaaldorp voor zwangere vrouwen. Zo weet ze zeker dat ze medische hulp zal krijgen wanneer ze zal bevallen.
Vrouwen lijden erg onder de moeilijke toegang tot gezondheidszorg. Er is bijvoorbeeld een gebrek aan medisch personeel om gecompliceerde bevallingen te begeleiden.
De arts Alexander controleert de gezondheid van een baby van 1 maand. Zijn moeder Muenge kon de afstand van 35 km naar de kliniek afleggen dankzij een mobiel team van AZG.
Vrouwen lijden bijzonder onder het gebrek aan gezondheidszorg. Zo is er nauwelijks medische begeleiding voor vrouwen tijdens hun zwangerschap of bevalling.
Bataseva, 48, werd het slachtoffer van seksueel geweld, een groot probleem op heel wat plaatsen in Congo.
Hélène, 36, woont in een vluchtelingenkamp met haar tweeling van 3 maanden.
Bora wacht met haar dochter Akili, die net zes maanden oud is en aan ondervoeding lijdt. Ze zal deelnemen aan een infosessie over ondervoeding.
Ondervoeding is een plaag met veel gevolgen. Kinderen die ernstig ondervoed zijn geweest, zullen bijvoorbeeld nooit hun maximale lengte bereiken.
Ondervoeding is niet slechts een kwestie van te weinig voedsel; het is vooral een kwestie van te weinig essentiële voedingssstoffen. De eerste zes maanden hebben baby’s uitsluitend moedermelk nodig.
Bij de ingang van het medisch centrum worden kinderen gewogen, om te kijken of ze aan ondervoeding lijden.
Net als ondervoeding treft mazelen vooral kinderen. Nochtans kan een vaccin een kind tegen de ziekte beschermen.
Ondanks het bestaan van een vaccin, breken er elk jaar opnieuw mazelenepidemieën uit in Congo.
Ressancement, 43, heeft 9 kinderen. Hij kon zich laten verzorgen nadat hij cholera had opgelopen, omdat de behandeling gratis was.
Een bezorgde vader probeert zijn kind te laten drinken, om uitdroging door cholera te voorkomen. Ook van cholera zijn er elk jaar opnieuw epidemieën. In 2017 was voor Congo het zwaarste sinds lange tijd wat cholera betreft.
Abuadra, 8 maanden, rust. Ze heeft malaria en is nu in behandeling.
Omdat malaria overgedragen wordt door een mug, is de ziekte moeilijk onder controle te brengen. Het blijft een van de belangrijkste doodsoorzaken, vooral bij jonge kinderen.
Gelukkig kunnen cholera-patiënten met de juiste zorg snel genezen. Maar even belangrijk is preventie, in de eerste plaats door mensen te informeren.
In Congo sterven elk jaar meer mensen door malaria dan door geweld, cholera, mazelen of ontstekingen van de luchtwegen.
In dit ziekenhuis is een zaal gereserveerd voor kinderen die lijden aan malaria. Vaak zijn ze tegelijk ook ondervoed.
Ondanks het verlies van haar vriendin, maakt Philomène haar zoon klaar om naar school te gaan. Dankzij aidsremmers kan zij een normaal leven leiden, ondanks het virus.
Jean-Pierre heeft aids. Maar in het ziekenhuis leerde hij Maria kennen, een seropositieve oud-patiënte. Ze leven nu samen in Kinshasa.
Philomène en Elise zijn seropositief. Ondanks hun leeftijdsverschil zijn ze bevriend geraakt en vechten ze samen tegen het virus. Elise overleed enige tijd na het nemen van deze foto.
De PUC kan met 4 team tegelijk in actie komen, in 17 van de 26 provincies, ook op moeilijk bereikbare plaatsen.
De PUC is gespecialiseerd in acute crisissen, zoals epidemieën, natuurrampen, conflicten of vluchtelingenstromen.
Er zijn plaatsen in Congo die de PUC alleen per boot kan bereiken.
Medewerkers van de PUC dragen de zakken met materiaal voor een vaccinatiecampagne over een brug van bamboe.
Apotheker Patience reist ‘s nachts per motor naar huis, na een goedgevulde werkdag.
Dr. Eric Diana controleert de infusen waarmee cholerapatiënten behandeld worden in een cholerakliniek die de PUC heeft opgezet.