Médias sociaux

Open the menu

Een kerkhof aan de poorten van Europa: een jaar van reddingen aan boord van de Geo Barents

In het eerste jaar van haar activiteiten in het centrale deel van de Middellandse Zee, heeft de Geo Barents van Artsen zonder Grenzen 3.138 mensen gered en werden aan boord 6.536 medische consulten uitgevoerd, voordat de geredde mensen in veiligheid werden gebracht in Europa. De laatste reddingsactie, waarbij tenminste 30 personen werden vermist en 71 anderen werden gered, waaronder een baby van vier maanden, is een trieste herinnering aan de realiteit aan de zuidgrens van Europa. De normalisering van het afschrikkingsbeleid en de ontmanteling van het opsporings- en reddingssysteem (SaR) ten gunste van gedwongen terugkeer, blijven verschrikkelijk lijden en verlies van mensenlevens veroorzaken.

Dans la nuit du 11 mai, MSF a secouru 67 personnes d'un bateau en détresse en mer Méditerranée. Copywrite @Anna Pantelia/MSF
In de nacht van 11 mei heeft AZG-team 67 mensen gered van een boot in nood in de Middellandse Zee. Copywrite @Anna Pantelia/MSF

8.500 doden

Tussen 2017 en 2021 zijn tenminste 8.500 mensen omgekomen of vermist geraakt en zijn 95.000 mensen gedwongen teruggestuurd naar Libië, waaronder 32.425 alleen al in 2021 - het hoogste aantal gedwongen terugkeergevallen dat tot nu toe is gemeld. In Libië worden de geredden geconfronteerd met afschuwelijke situaties zoals afpersing en foltering, al te vaak met fatale afloop.

Vluchtelingen, asielzoekers en andere migranten in Libië worden geconfronteerd met een ware beproeving, zowel vóór zij de oversteek wagen als na hun gedwongen terugkeer. AzG heeft de brutale gevolgen van het geweld tegen duizenden gevangen mannen, vrouwen en kinderen gedocumenteerd en vertelt schrijnende verhalen in een verslag dat is gebaseerd op de getuigenissen van degenen die zijn gered.

Europese staten die geen toereikende proactieve SaR-capaciteit ter beschikking stellen en de Libische kustwachtcapaciteit steunen, steunen ontegensprekelijk gedwongen terugkeer naar Libië, waar detentie en misbruik de norm zijn. De aanwezigheid van Artsen zonder Grenzen in het centrale deel van de Middellandse Zee is een direct gevolg van de geleidelijke en beschamende terugtrekking van de zoek- en reddingscapaciteit van de Europese landen in het Middellandse Zeegebied.
Juan Matias Gil
Written by

Juan Matias Gil

Vertegenwoordiger van Artsen zonder Grenzen in het Middellandse Zeegebied

Geweld in detentie

"De politie, de kustwacht, het leger geven niets om ons. [...] Ze sloegen me veel, ze sloegen ons allemaal. Totdat we flauwvallen. Tot we instorten. [...] Er zijn zoveel strenge straffen in dit land [...] Waarom steunt de Europese Unie deze mensen? [...] Als Nigeria veilig was, zou ik niet in dit land zijn. [...] Dus toen ik me voor de derde keer voorbereidde, zei ik: "God, ik sterf nog liever in zee dan dat ik teruggestuurd word naar de Libische detentiecentra." Ik huilde, ik huilde en ik stapte in." [Uittreksel uit de getuigenis van een 25-jarige man uit Nigeria].

Volgens de getuigenissen van overlevenden aan boord heeft 84% van de 620 geregistreerde gewelddadige gebeurtenissen in Libië plaatsgevonden. Veel van dit geweld vindt plaats na onderschepping door de Libische kustwacht en tijdens de daaropvolgende opsluiting in detentiecentra. Als daders werden opgegeven: bewakers in detentiecentra (34%), Libische kustwachten (15%), niet-overheids- of militaire politie (11%), en smokkelaars/trafikanten (10%). Onze teams hebben ook aanzienlijke niveaus van geweld tegen vrouwen en kinderen vastgesteld - 29% van hen zijn minderjarigen, de jongste 8 jaar, en 18% van de slachtoffers zijn vrouwen.

We zien stompe verwondingen, brandwonden, breuken, hoofdwonden, verwondingen door seksueel geweld, psychische stoornissen bij overlevenden. Het geweld veroorzaakt ook langdurige lichamelijke handicaps, zwangerschap, ondervoeding en chronische pijn
Written by

Stéphanie Hofstetter

Hoofd van het medisch team aan boord van de Geo Barents

Blokkades op zee

Sinds de SaR-operaties van de Geo Barents in juni 2021 zijn begonnen, zijn de blokkades op zee blijven aanhouden, waardoor het leed van de overlevenden nog langer aanhoudt. De verzoeken van Artsen zonder Grenzen om een veilige plaats om de overlevenden te ontschepen zijn door de Maltese autoriteiten systematisch genegeerd of geweigerd, terwijl de aan de Italiaanse autoriteiten gerichte verzoeken steeds meer vertraging hebben opgelopen.

Ongeveer 200 mensen van twee boten in nood werden op de ochtend van 9 mei gered.
Ongeveer 200 mensen van twee boten in nood werden op de ochtend van 9 mei gered. Copywrite @Anna Pantelia/MSF

Verandering van dit dodelijke migratiebeleid is niet alleen noodzakelijk, maar ook mogelijk. Europa heeft in de context van de Oekraïne-crisis aangetoond dat het een humane aanpak van gedwongen migratie kan toepassen. De bescherming van het leven van eenieder moet gelden ongeacht het land van herkomst, politieke of godsdienstige overtuiging, en degenen die veiligheid zoeken aan de poorten van Europa moeten gelijk worden behandeld - met eerbiediging van hun rechten en waardigheid.