Afghanistan: Verklaringen NAVO brengen patiënten in gevaar
AZG verzet zich sterk tegen de recente verklaring van NAVO Secretaris-Generaal Rasmussen, waarin hij suggereert dat ngo’s de zogenaamde 'soft power' van een militaire strategie moeten zijn.
Artsen Zonder Grenzen werkt nooit mee aan een militaire strategie. Dankzij onze totale onafhankelijkheid en neutraliteit hebben wij toegang tot de mensen die medische hulp nodig hebben. Verklaringen zoals die van de NAVO verhogen de risico’s voor onze patiënten en medewerkers, door te suggereren dat medisch werk deel uitmaakt van een militaire strategie.
Artsen Zonder Grenzen keerde in 2009 terug naar Afghanistan met de bedoeling onmiddellijke en toegankelijke gezondheidszorg te bieden aan mensen in conflictgebieden. Daarvoor onderhandelde Artsen Zonder Grenzen met alle strijdende partijen, inclusief Afghaanse en internationale veiligheidstroepen en oppositiegroepen, om hun wapens te weren uit de ziekenhuizen waar Artsen Zonder Grenzen werkt in Kaboel en Lashkargah.
Alleen dan voelen mensen die medische hulp nodig hebben zich veilig genoeg om zich te laten verzorgen. De afwezigheid van militaire middelen betekent immers dat de ziekenhuizen niet zullen worden aangevallen door eender welke partij.
De suggestie van Rasmussen dat burgerorganisaties zoals Artsen Zonder Grenzen in elk geval moeten samenwerken met de NAVO-troepen, of hen voorzien van 'soft power' brengt dat begrip in gevaar. Het maakt dat ziekenhuizen, patiënten en medisch personeel gemakkelijker het doelwit kunnen worden van oppositiegroepen.
Rasmussen suggereert dat Afghanistan het 'prototype' kan zijn voor een afspraak tussen de NAVO en ngo’s. Artsen Zonder Grenzen roept zowel Rasmussen als alle andere partijen in het conflict om de noodzakelijke scheidingslijn tussen politieke of militaire doelen en onafhankelijke medische humanitaire hulp, te respecteren.