Médias sociaux

Open the menu

Hevige overstromingen in het oosten van Zuid-Soedan kan humanitaire crisis van de lokale bevolking nog verergeren

Hevige overstromingen zetten duizenden mensen vast in ontoegankelijke gebieden in het oosten en noordoosten van Zuid-Soedan. De humanitaire situatie voor de lokale bevolking was al erbarmelijk en dreigt nu nog te verergeren. Artsen Zonder Grenzen is begonnen met noodanalyses in de getroffen gebieden. We dringen er bij alle actoren op aan om alle beschikbare middelen te mobiliseren om op de noden van de bevolking te kunnen reageren.

de situatie in pibor en maban

In Pibor, in het oosten van het land, werden onze teams gedwongen om onze levensreddende activiteiten te verminderen en patiënten te ontslaan toen het hospitaal volledig onder water kwam te staan. Door dat stijgende water hebben patiënten noch de gemeenschap toegang tot gezondheidszorg.

"We verhuizen de negen laatste patiënten zo snel mogelijk naar een veilige locatie. Daar vangen we hen op met een versterkt team”, zegt Roderick Embuido, medisch coördinator van Artsen Zonder Grenzen in Zuid-Soedan. In een poging om de dienstverlening voort te zetten, bouwde het team een tentenhospitaal op hoger gelegen grond. Maar naar verwachting zal ook dat binnen enkele dagen onder water komen te staan.

Een luchtfoto genomen tussen Gumuruk en Lekongole toont de ernst van de overstromingen.
Een luchtfoto genomen tussen Gumuruk en Lekongole toont de ernst van de overstromingen. © AZG, oktober 2019.

In Maban, in het noordoosten van het land, schat de UNHCR (Hoog Commissariaat voor Vluchtelingen van de Verenigde Naties) dat meer dan 200.000 inwoners van de regio zijn getroffen door overstromingen. Ook daar kwamen de terreinen van Artsen Zonder Grenzen onder water te staan en werden de wegen onbruikbaar, waardoor ons team tijdelijk niet in staat was het gezondheidscentrum te bereiken. Toen de generatoren onderliepen en een stroomstoring veroorzaakten, stierf een ernstig ziek kind dat zuurstof nodig had.

Gevaar voor uitbraak van ziektes

"We maken ons grote zorgen over de bevolking in de afgelegen gebieden rond Pibor en Maban. In eerste instantie voeren we lucht- en grondanalyses uit om de volledige impact van de situatie te begrijpen. Onze bestaande activiteiten in de stad Pibor passen we voortdurend aan. Verontreinigde waterbronnen kunnen het risico op de uitbraak van wateroverdaagbare ziektes zoals cholera of hepatitis A.”

“We verwachten ook een ernstige toename van acute waterige diarree, malaria en infecties van de luchtwegen. Dat zijn drie van de belangrijkste doodsoorzaken in Zuid-Soedan. Internationale en nationale organisaties moeten onmiddellijk in actie schieten om voedsel, water, onderdak en gezondheidszorg te bieden”, stelt Kim Gielens, landcoördinator in Zuid-Soedan.

Ook ons ziekenhuis in Pibor is volledig onder water komen te staan.
Ook ons ziekenhuis in Pibor is volledig onder water komen te staan. © AZG, oktober 2019.

In Zuid-Soedan is malaria de grootste doodsoorzaak voor kinderen onder de vijf jaar. Onze teams behandelen jaarlijks bijna 300.000 patiënten. De toename van deze levensbedreigende ziekte kan ernstige gevolgen hebben voor mensen die geen toegang tot zorg hebben.

We maken ons bovendien zorgen over de mogelijke toename van het aantal slangenbeten. In ons ziekenhuis in Pibor zien we vaak patiënten die lijden aan de slopende gevolgen van slangenbeten en er zelfs aan sterven. Om te ontsnappen aan het stijgende water, begeven de slangen zich nu ook richting land, naar de plekken waar de vluchtelingen zich verzamelen.

humanitaire crisis wordt nog groter

De overstromingen vernietigen de gewassen en de voedselvoorraden van de bevolking waardoor het risico op ondervoeding toeneemt. In Maban horen we van patiënten dat de voedselprijzen op de markt zijn verdrievoudigd, daardoor wordt voedsel onbetaalbaar.

Zeven miljoen Zuid-Soedanezen, ongeveer twee derde van de bevolking, hadden al dringend behoefte aan humanitaire hulp. De gevolgen van deze hevige overstromingen maken hun situatie alleen maar erger, nu de bevolking nog minder toegang krijgt tot levensnoodzakelijke hulp.