Sociale media

  • NL
Open the menu

Vluchtelingencrisis

Dossier

Vluchtelingencrisis

Bijgewerkt op vr, 09/25/2015 - 10:49



Elk jaar drijft wanhoop en geweld duizenden mensen ertoe hun leven te riskeren met een gevaarlijke tocht over de Middellandse Zee. Wij bieden hulp op zee en in Griekenland, Italië en Servië.


A bord du Bourbon Argos © Julie Remy/MSF

De wereld kampt met de grootste vluchtelingencrisis sinds de Tweede Wereldoorlog. 86% van alle vluchtelingen wordt opgevangen in ontwikkelingslanden, een klein deel daarvan probeert Europa te bereiken. 7 op de 10 mensen die dit jaar de Middellandse Zee over zijn gestoken, ontvlucht oorlog en vervolging, onder andere in Syrië en Eritrea waar mensen worden onderdrukt. Het is, zo zeggen ze, een keuze tussen leven en sterven. Onder de mensen die in Griekenland aankomen bevinden zich Syriërs (84%), Afghanen (14%) en Irakezen (3%).* Omdat wij niet willen toezien hoe mensen op zee verdrinken, varen wij sinds mei met reddingsschepen op de Middellandse Zee. In Griekenland en Italië bieden we medische noodhulp.

Doe een gift!

3 reddingsschepen op Middellandse Zee

Op 2 mei verliet het eerste reddingsschip waarmee wij varen de haven: de MY Phoenix, een 40-meter lang reddingsschip uitgerust met speedboten, surveillancedrones en een medische post. Hiermee zoeken en redden we, samen met de particuliere organisatie MOAS (Migrant Offshore Aid Station), boten in nood en bieden we hen medische noodhulp. Op 9 mei kwam hier een tweede boot bij, het 68-meter lange schip de MY Bourbon Argos. Op het dek zijn verschillende containers geïnstalleerd voor een spoedeisende hulpafdeling, een observatie– en consultatieruimte en een verband- en consultatiekamer. Op 13 juni verliet een derde schip, de 50-meter lange Dignity I, de haven van Barcelona. De 3 schepen patrouilleren als een van de weinige permanent in de buurt van de Libische territoriale wateren tussen de steden Tripoli en Zuwara. In veel gevallen waren de vluchtelingenbootjes al bijna zinkende, en kwamen onze schepen maar net op tijd. Eind september werden de activiteiten van de My Phoenix stopgezet. De twee andere boten blijven evenwel actief op de internationale wateren ter hoogte van Libië.

Hulp op Griekse eilanden

Op het Griekse eiland Kos is er geen opvangsysteem voor vluchtelingen. Onze hulpverleners geven medische en psychologische  hulp aan bootvluchtelingen die daar aankomen. We hebben een medische kliniek in het vervallen hotel Captain Elias, gaan op pad met mobiele klinieken om mensen medische hulp te geven en delen spullen als zeep, haarkammen, tandenborstels, handdoeken, slaapzakken en nooddekens uit. Met een bootkliniek varen we naar kleinere eilanden van de Dodekanesos (o.a. Leros) waar mensen vanuit Turkije aankomen. Op het Griekse eiland Lesbos vervoeren we vluchtelingen vanaf aankomstplaatsen aan de noordkant van het eiland met een bus zodat zij geen 70 kilometer hoeven te lopen in de hitte naar het registratiecentrum in Mitilini. We werken in het Karatepe en het Moria kamp: we bieden medische zorg, verbeteren voorzieningen voor water en hygiëne (toiletten), hebben de kampen schoongemaakt en hebben buiten Moria schoonmaakspullen uitgedeeld, en we delen hygiënische benodigdheden en andere spullen om hen te helpen te overleven uit.

Leila (31) en Jorahan (35), uit Afghanistan, leven met hun kinderen in het Kara Tepe kamp op Lesbos. ‘De leefomstandigheden zijn hier zwaar. We hebben weinig voedsel en ons geld is bijna op.’ © Georgios Makkas

Hulp op het Griekse vasteland

In Idomeni, bij de grens met de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, trekken we met mobiele klinieken door het gebied en delen we hulpgoederen uit aan mensen die vanuit Griekenland de Balkan doorkruisen richting Noord-Europa. In Athene werken we samen met 2 Griekse organisaties om medische hulp te geven aan slachtoffers van marteling; inmiddels hebben we 110 mensen behandeld.

Italië: medische en psychologische hulp

Veel mensen die in Italië aankomen lijden aan problemen met hun gezondheid en psychologische trauma’s, vaak ook van wat hen onderweg is overkomen of als zij schipbreuk hebben geleden. We geven eerste hulp (medisch en psychologisch) en andere medische zorg in het opvangcentrum in Pozzallo, provincie Ragusa, Sicilië waar de mensen verblijven. Daarnaast reist een mobiel psychologisch team naar verschillende aankomstplekken om mensen bij te staan. Ook in verschillende opvangcentra in de provincie Ragusa bieden we psychologische hulp aan de mensen, om hen te helpen hun leed te verwerken en om te gaan met de onzekerheid in hun situatie.

Mobiele MEDISCHE TEAMS in Servië

Ook in Servië bieden we hulp aan mensen op doorreis: we verlenen medische hulp met mobiele medische teams en delen spullen uit om mensen te helpen in het dagelijks leven. Dit doen we in Subotica (bij de grens met Hongarije) en in Presevo (bij de grens met de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië). Veel mensen reizen door naar hoofdstad Belgrado: daar kunnen mensen voor medische hulp bij ons terecht in onze mobiele klinieken.

Tunesië

In Tunesië zijn het veelal vissers die als eerste in de buurt zijn als een boot in nood verkeert. Daarom trainen we vissers in de kustplaats Zarzis in het uitvoeren van reddingsacties en hoe zij op een voor henzelf veilige wijze dode drenkelingen uit het water kunnen halen. Ook hebben we hen van reddingsvesten en lijkzakken voorzien.

België

Artsen Zonder Grenzen heeft begin september ook 50 gezinstenten en enkele opslagtenten geïnstalleerd in het Maximiliaanpark, recht tegenover de Dienst Vreemdelingenzaken in Brussel. In de tenten kunnen tot 200 mensen opgevangen worden. Dit gebeurde ter ondersteuning van het burgerinitiatief ter plaatse, en zorgt ervoor dat de vluchtelingen die wachten op hun registratie bij de Dienst Vreemdelingen behoorlijk onderdak krijgen. Er werd ook een medische hulppost ingericht, die zal gebruikt worden door Dokters van de Wereld om medische consulten te verrichten. Sinds enkele dagen trekken tientallen vrijwilligers en verenigingen naar het park om hulp te bieden aan de vluchtelingen, die genoodzaakt zijn meerdere dagen in het park door te brengen terwijl ze op hun registratie wachten. Pas daarna krijgen ze een plaats toegewezen in een opvangcentrum.

Artsen Zonder Grenzen heeft ook gereageerd op de oproep van Fedasil om een tijdelijke opvangruimte in te richten voor 400 mensen in Sijsele bij Brugge. Het beheer en de medische bijstand is er in handen van het Rode Kruis.